ความทุกข์ในการครองเรือน : หน้า 27/580

ธรรมะ ประช ความทุกข์ในการครองเรือน ๒๖ จะได้มาต้องต่อสู้กันเป็นทุกข์ทีเดียว เมื่อหามาได้แล้วก็เกิด ความกังวลในการดูแลรักษา หวาดระแวงและกังวลในการ ประกอบอาชีพ ให้สมบัตินั้นเพิ่มพูนมากยิ่งขึ้นและมีเรื่องอื่น ตามมาอีกมากมาย เมื่อชีวิตไปเกี่ยวข้องกับคนอื่นแล้ว ก็ต้อง เกิดการกระทบกระทั่งจองเวรกันไม่มีที่สิ้นสุด เมื่อพระบรมโพธิสัตว์กล่าวโทษของฆราวาสอย่างนี้แล้ว ได้กลับไปยังอุทยานดังเดิม พระศาสดาทรงนำพระธรรมเทศนา นี้มาแล้ว ทรงประชุมชาดกว่า เศรษฐีกรุงพาราณสี ในครั้งนั้น ได้มาเป็นนักมวยปล้ำชื่อโรชะ ในครั้งนี้ ส่วนวัจฉนขปริพาชก คือ เราตถาคต แล เราจะเห็นได้ว่า ทรัพย์สมบัตินั้น กว่าจะได้มาบางครั้งก็ ต้องประกอบไปด้วยทุจริต เป็นสมบัติที่เจือไปด้วยบาปกรรม เพราะฉะนั้น เมื่อได้สมบัติมาแล้ว วิบัติก็มักจะเกิดขึ้นตามมา จะมากจะน้อยอยู่ที่ว่าสมบัติของเรานั้น ได้มาด้วยความบริสุทธิ์ มากน้อยเพียงไร ถ้าบริสุทธิ์มากก็มีวิบัติน้อย ถ้าบริสุทธิ์น้อยก็มี วิบัติมาก เพราะฉะนั้นพระบรมศาสดาจึงทรงแนะนำให้ทำแต่ อาชีพที่สุจริตไม่มีโทษการทำงานที่ไม่มีโทษนั้นเป็นมงคลอันสูงสุด เมื่อรู้ว่าทรัพย์สมบัติมักจะมีวิบัติติดมาด้วยนี้เอง บัณฑิตผู้รู้ ทั้งหลายจึงนำออกด้วยการทำบุญกุศล เมื่อบุญมาก ใจบริสุทธิ์