ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
บัณฑิต ผู้แสวงหาทางพ้นทุกข์
๒๓๑
“ท่านอชิตะ ซึ่งเป็นบัณฑิตผู้มีปัญญามากในสมัยนั้น
ท่านเป็นผู้คงแก่เรียน
ได้สําเร็จไตรเพทในสํานักของพราหมณ์
พาวรี อชิตมาณพท่านนี้ เป็นคนละคนกับพระอชิตะภิกษุบวชใหม่
ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงพยากรณ์ว่า จะได้เป็นพระพุทธเจ้า
พระองค์หนึ่งในอนาคตและมีพระนามว่าพระศรีอริยเมตไตรย
อชิตมาณพได้ทราบข่าวว่า พระสิทธัตถราชกุมารผู้เป็น
พระราชโอรสของพระเจ้าศากยะ ทรงออกผนวชและได้ปฏิญาณ
พระองค์ว่า เป็นพระอรหันต์ผู้ตรัสรู้เองโดยชอบ แล้วทรง
มีพระมหากรุณาแสดงธรรมสั่งสอนมหาชน มีคนเคารพเลื่อมใส
กันมาก ต่างยอมสละความสะดวกสบายในทางโลก ที่พรั่งพร้อม
ด้วยเบญจกามคุณ มาเป็นสาวกประพฤติปฏิบัติตามคำสั่งสอน
ของพระพุทธองค์ ท่านอชิตะได้ทราบกิตติศัพท์อันดีงามนี้ จึงมี
ความเลื่อมใส เมื่อมีโอกาสได้เข้าเฝ้าพระบรมศาสดา จึงทูลถาม
ปัญหากับพระพุทธองค์ ซึ่งเป็นปัญหาที่น่ารู้น่าสนใจมากว่า “โลก
คือหมู่สัตว์อันอะไรปิดบังไว้ จึงเป็นผู้หลงดุจอยู่ในความมืด
เพราะอะไรเป็นเหตุ จึงไม่มีปัญญาเห็นแจ้งปรากฏ และอะไร
เป็นเครื่องฉาบไล้สัตวโลกให้ติดอยู่ อะไรเป็นภัยใหญ่หลวงของ
สัตวโลกทั้งหลาย”
*มก. อชิตมาณพ เล่ม ๖๗ หน้า ๙