ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
หยุดใจเพื่อให้เป็นไทจากอารมณ์
๓๔๐
ในสังคมปัจจุบัน มนุษย์ส่วนใหญ่ล้วนตกอยู่ในโลกธรรม ๘
ประการ คือ มีลาภ เสื่อมลาภ มียศ เสื่อมยศ มีสุข มีทุกข์ มี
สรรเสริญ มีนินทา นี้เป็นธรรมดาที่เกิดขึ้นมาพร้อมกับโลก ผู้ที่
ยังติดข้องอยู่ในโลก ก็ต้องตกอยู่ในสิ่งเหล่านี้ทั้งนั้น พระบรม
ศาสดา ท่านได้เข้าถึงความเต็มเปี่ยมของชีวิต บรรลุกายธรรม
อรหัตแล้ว จึงไม่หวั่นไหวในโลกธรรมทั้งหลาย ใจท่านเป็นหนึ่ง
มีพระนิพพานเป็นอารมณ์ ใจหยุดในหยุดอยู่ในกลางของกลาง
ตลอดเวลา พอเข้าถึงธรรมที่ละเอียดตรงนั้น ก็มีพระมหา
กรุณาธิคุณ ประกาศอมตธรรมไปยังสรรพสัตว์ผู้มีธุลีในดวงตา
น้อย ให้ได้ดื่มรสแห่งอมตธรรม ได้รับรู้รับทราบว่า รสแห่ง
ธรรมชนะรสทั้งปวงเป็นอย่างไร อริยสาวกที่เป็นอนุพุทธะ
รู้ตามพระพุทธเจ้าก็มีมากมายก่ายกอง ที่ได้เข้าไปถึงจุดแห่ง
ความสุขที่แท้จริง ความเต็มเปี่ยมของชีวิต ดังนั้นใครที่มีธรรมะ
อยู่ในหัวใจ แม้เวลามีความทุกข์บังเกิดขึ้น เมื่อเข้าถึงธรรมะ
ทุกข์นั้นก็จะหมดไป จะไม่หวั่นไหวในทุกข์ จะมีแต่ความสุขที่
สมบูรณ์มาแทนที่
พระนารทเถระ ท่านได้กล่าวธรรมภาษิตบทหนึ่ง ไว้ใน
นารทสูตรว่า
“ประโยชน์แม้เล็กน้อยในโลกนี้ อันใครๆ ย่อมไม่ได้