การพัฒนาจิตสู่ความหลุดพ้น : หน้า 251/580

Boประช คำถามนำไปสู่ความหลุดพ้น ๒๕๐ จึงหยุดนิ่งแทงตลอดเส้นทางสายกลางภายใน ในที่สุดได้สำเร็จ เป็นพระอรหันต์ หลุดพ้นจากทุกข์ทั้งมวล หมดสิ้นกิเลสอาสวะ พบพระในตัว และเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับกายธรรมอรหัต เพราะฉะนั้นพระธรรมกายนี่แหละ เป็นที่พึ่งที่ระลึกที่ แท้จริง เราต้องยึดสิ่งนี้ไว้เป็นสรณะ แล้วสิ่งนี้ก็เป็นของจริงที่มี อยู่ภายในตัวของพวกเราทุกๆ คนด้วย ไม่ได้อยู่ไกลตัวเลย แต่ว่าอยู่ในตัว เป็นที่พึ่งให้กับเราได้อย่างแท้จริง พึ่งได้ตลอดเวลา พึ่งได้ทันทีที่เราเข้าถึง พึ่งได้ตั้งแต่ที่ยังมีชีวิตอยู่ในปัจจุบันชาตินี้ จนกระทั่งละโลกไปสู่ปรโลกแล้วก็ยังพึ่งได้อีก พระธรรมกาย หรือพระรัตนตรัยนี้ เป็นที่พึ่งที่ระลึกที่จะติดตามตัวเราไปทุกภพ ทุกชาติ จนกระทั่งไปถึงที่สุดแห่งทุกข์ถึงที่สุดแห่งธรรม เวลาของชีวิตในโลกมนุษย์นี้มีอยู่จำกัด เรามีเวลาไม่มาก ที่จะสร้างบารมีในโลกนี้ ให้ใช้วันเวลาที่เหลืออยู่น้อยนิดนี้สร้าง บารมีให้เต็มที่ ให้ชีวิตมีคุณค่าด้วยการประพฤติธรรม ฝึกฝน อบรมจิตใจให้หยุดนิ่ง ให้เข้าถึงพระธรรมกายในตัวให้ได้ โดย การปลดปล่อยวางเรื่องที่ไม่จำเป็นลงเสียบ้าง แล้วหันมาฝึกใจ ให้หยุดให้นิ่งให้มากๆ ให้ใจใสบริสุทธิ์ แล้วจะเข้าถึงความสุข ที่แท้จริงกัน