ธรรมะเพื่อประช : หน้า 216/580

ธรรมะเพื่อประช อยู่กับปัจจุบัน ธรรม ๒๑๕ เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา เปลี่ยนแปลงไปสู่ความเสื่อมและก็ แตกสลาย เมื่อใจหยุดนิ่งเข้าไปถึงธรรมกายแล้ว เราจะเปรียบ เทียบได้ เห็นชัดด้วยตนเองว่า กายธรรมนี้เป็นขันธวิมุตติที่หลุด พ้นจากขันธ์ ๕ เป็นกายที่พ้นจากไตรลักษณ์ ออกนอกภพ ๓ เป็นธรรมขันธ์ คือทั้งก้อนกายมีแต่ความบริสุทธิ์ล้วนๆ เป็นธาตุ ล้วนๆ ธรรมล้วนๆ ควรยึดไว้เป็นที่พึ่งที่ระลึก เมื่อเราพิจารณา เห็นความไม่เที่ยงของสังขาร ปล่อยวางกายต่างๆ ที่เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา มุ่งเอากายที่เป็นนิจจัง เป็นสุขัง เป็นอัตตา เพราะฉะนั้น การมีชีวิตอยู่กับปัจจุบันธรรม ด้วยการ ดำเนินจิตเข้าสู่กลางของกลางภายใน แล้วพิจารณาปล่อยวาง ให้เห็นความจริง ที่เกิดขึ้นในกายต่างๆ เห็นเวทนาในเวทนา เห็นจิตในจิต เห็นธรรมในธรรมกันเข้าไปอย่างนี้ จึงจะเป็น ความเห็นที่ถูกต้อง พิจารณาเห็นโทษ ของการเวียนว่ายตาย เกิดในสังสารวัฏ ไม่ว่าจะเป็นกายที่ตกอยู่ในกามภพ รูปภพ หรืออรูปภพก็ดี สุดท้ายก็ต้องเสื่อมสลายไป มีแต่กายธรรม เท่านั้นที่เที่ยงแท้ถาวร เป็นที่พึ่งที่ระลึกได้อย่างแท้จริง ถ้าเข้าใจอย่างนี้ เราก็จะเข้าถึงหนทางสายกลางของพระอริยเจ้า จะรู้จักแผนผังของชีวิตของตัวว่ามี ๑๘ กาย แล้วก็จะมุ่งไปเอา