ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
รักษาใจให้เข้าถึงธรรม
๔๑๒
เป้าหมายของทุกชีวิต คือ การไปสู่อายตนนิพพาน
การไปสู่อายตนนิพพานนั้น เราจะต้องหมั่นฝึกใจให้หยุดนิ่ง
เป็นประจําสม่ำเสมอ ซึ่งถือว่าเป็นกรณียกิจ เป็นกิจที่สำคัญ
ที่สุดในชีวิต อันจะทำให้เราหลุดพ้นจากกิเลสอาสวะ พระบรม
โพธิสัตว์หรือนักปราชญ์บัณฑิตทั้งหลาย ไม่ว่าท่านจะเกิด
มากี่ภพกี่ชาติ ต่างมุ่งที่จะชำระกาย วาจา ใจ ให้สะอาดบริสุทธิ์
เพราะตระหนักดีว่า การจะเดินทางไปสู่อายตนนิพพาน ซึ่งเป็น
เอกันตบรมสุข จะต้องทำความบริสุทธิ์ให้ถึงที่สุด จึงจะไปถึงได้
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน ขุททกนิกาย ธรรมบท ว่า
“สุทฺทฺทส์ สุนิปุณฺ
จิตต์ รกฺเขถ เมธาวี
ยตฺถ กามนิปาตินํ
จิตต์ คุตต์ สุขาวห่
ผู้มีปัญญา พึงรักษาจิต ที่เห็นได้แสนยาก ละเอียดอ่อน
ยิ่งนัก ซึ่งมักตกไปในอารมณ์ตามที่ปรารถนา จิตที่คุ้มครอง
ไว้ดีแล้ว จะนำความสุขมาให้
จิตดั้งเดิมของมนุษย์ประภัสสร คือ มีความใสสว่างอยู่ใน
ตัวเป็นปกติ แต่คนส่วนใหญ่ให้ความสนใจกับเรื่องนอกตัว จนไม่
ได้หันกลับมาดูตนเอง ใจจึงแปรปรวนไปตามกระแสโลก ทำให้
ใจขุ่นมัวเศร้าหมอง แต่ผู้มีปัญญาจะใช้เวลาส่วนใหญ่มาดูใจ
ของตนเอง แล้วรักษาใจดวงนี้ไม่ให้ไปคิดในเรื่องที่เป็นบาปอกุศล