การบรรลุพระนิพพานและการละตัณหา : หน้า 225/580

Boประช ละตัณหาได้ไม่ต้องเกิดอีก ๒๒๔ พระพุทธองค์ทรงอนุญาตให้บวชเป็นภิกษุ ด้วยวิธีเอหิภิกขุ อุปสัมปทา โดยพระพุทธองค์เป็นผู้ประทานการอุปสมบทเอง เมื่อท่านได้อุปสมบทแล้ว จึงทูลลาพระบรมศาสดากลับไปแจ้ง ข่าวแก่อาจารย์ ได้แสดงการแก้ปัญหาของพระบรมศาสดาให้ แก่ลุง ครั้นลุงได้ฟังการกล่าวแก้ปัญหาจบ ก็ได้บรรลุเป็นอริย บุคคลในขั้นพระอนาคามิผล ส่วนหลานชายซึ่งบวชแล้ว ภายหลังได้สดับโอวาท ที่พระบรมศาสดาตรัสสั่งสอน ก็ได้บรรลุพระอรหัตผล เป็นพระ อรหันต์ผู้หมดกิเลส มีความงดงามในพระธรรมวินัย และท่าน ดำารงอายุสังขารอยู่โดยกาลสมควร ในวาระสุดท้ายของชีวิต ก็ปรินิพพาน เข้าสู่อายตนนิพพานแดนเกษม เพราะฉะนั้น ถ้าไม่อยากเกิด ไม่อยากแก่ ไม่อยากตาย ก็ต้องเข้านิพพานไป พระพุทธองค์ทรงสอนให้ละตัณหา ความ ทะยานอยากทั้งหลายให้หมดสิ้นไป ทั้งความอยากในกามภพ ในรูปภพ ในอรูปภพ ถ้าหมดตัณหาก็หมดสิ้นอาสวะ จะมี นิพพานเป็นที่ไป แต่เมื่อเรายังไปนิพพานไม่ได้ ก็ต้องสั่งสมบุญ ให้มากๆ เข้าไว้ สักวันหนึ่งเมื่อบุญบารมีเต็มเปี่ยมก็ไปได้เอง เพราะฉะนั้น ทุกกิจกรรมในชีวิตประจำวัน ควรให้เป็นทางมา แห่งบุญของเรา แม้ยามหลับก็ต้องให้บุญไหลผ่านมาสั่งสมในใจเรา