ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ต่างวิธีการแต่เป้าหมายเดียวกัน
๑๑๑
จิตใจของมนุษย์นั้น โดยปกติมักจะไหลลงต่ำ เหมือนน้ำ
ที่ใหลจากที่สูงลงสู่ที่ต่ำ ใจเช่นเดียวกัน มักถูกกระแสกิเลส
ครอบงำ ชักนำให้ไปทำบาปอกุศล ดังนั้น เราจึงจําเป็นต้องยก
ระดับจิตใจให้สูงขึ้น ด้วยการประพฤติปฏิบัติธรรมเป็นประจำ
สม่ำเสมอ เพราะจิตที่ตั้งมั่น หยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗
จะเปลี่ยนแปลงตัวเราไปในทางที่ดีขึ้น จากอ่อนแอเป็นเข้มแข็ง
จากหมดแรงจะเต็มเปี่ยมไปด้วยพลัง จากว้าวุ่นมาสงบ จากทุกข์
มาเป็นความสุขอย่างไม่มีขอบเขต และยังสามารถเปลี่ยนแปลง
จากปุถุชนให้เป็นพระอริยเจ้าได้ การเจริญภาวนานั้นเป็นบุญ
ละเอียด สามารถแก้ไขสิ่งที่ไม่ดีให้ดีขึ้น สิ่งที่เป็นไปไม่ได้
ให้เป็นไปได้ สิ่งที่ไม่สําเร็จให้สําเร็จ สิ่งที่ยากให้ง่าย สิ่งที่เหลือวิสัย
ให้อยู่ในวิสัย เพราะใจที่ฝึกดีแล้ว หยุดนิ่งดีแล้ว ย่อมทำอะไรได้
เหนือความคาดหมาย กระทั่งสามารถกำจัดกิเลสอาสวะให้
หมดสิ้นไปได้
ชาดก ว่า
มีพระดำรัสที่พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ใน กิ่งสุโกปม
“เอวํ สพฺเพหิ ญาเณหิ
เยส์ ธมฺมา อชานิตา
กึสุกสฺสฺว ภาตโร
เต เว ธมฺเมสุ กงฺขนฺติ
บุคคลเหล่าใด ยังไม่รู้ธรรมทั้งหลาย ด้วยญาณทั้งปวง