ธรรมะเพื่อประชาชน : หน้า 222/580

ธรรมะเพื่อประชll ละตัณหาได้ไม่ต้องเกิดอีก พระอรหันต์ พระอริยบุคคล พระเจ้าจักรพรรดิ พระราชา มหา เศรษฐีทั้งหลาย เรื่อยมาถึงยาจกวณิพก ต้องเดินทางออกจาก ร่างกายนี้ทั้งสิ้น ทุกท่านล้วนตายหมด เพราะฉะนั้น อย่างเรา ยังเหาะไม่ได้ทำไมจะไม่ตาย นึกบ่อยๆ แล้วความสะดุ้งกลัวต่อ มรณภัยก็จะลดลง แล้วในระหว่างที่เรายังมีชีวิตอยู่ ต้องหมั่นสั่งสมบุญ บารมีไว้ บำเพ็ญบุญกิริยาวัตถุให้บริสุทธิ์ผุดผ่องมากๆ แล้ว ความกลัวตายก็จะหมดสิ้นไป เพราะเรามีที่พึ่งภายใน มีทั้งบุญ มีทั้งธรรมะ ความดีงามทุกอย่าง บัณฑิตนักปราชญ์ในอดีตทั้ง หลาย ท่านรู้ถึงทุกข์ถึงโทษของความเกิด ความแก่และความตาย ท่านจึงพยายามแสวงหาหนทางที่จะให้พ้นจากสิ่งเหล่านี้ จะได้ ไม่ต้องมาทนทุกข์ทรมานอีก "เหมือนดังเรื่องของผู้มีบุญท่าน หนึ่งในสมัยพุทธกาล ผู้มีบุญท่านนี้ ท่านเกิดในสกุลพราหมณ์ในพระนครสาวัตถี เมื่อเจริญวัยแล้วได้ไปฝากตัวเป็นศิษย์เล่าเรียนศิลปวิทยา ในสํานักของพราหมณ์พาวรี ผู้เป็นปุโรหิตของพระเจ้าปเสนทิ โกศล ครั้นพราหมณ์พาวที่มีอายุมากแล้ว ประกอบกับได้ผ่าน *มก. ปิงคิยมาณพ เล่ม ๖๗ หน้า ๔๑๗