ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะ ประชา
อยู่กับปัจจุบัน ธรรม
ไม่ควรไปมุ่งหวังมากเกินไปว่าจะได้ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข
ดังใจปรารถนา การประกอบคุณงามความดี สั่งสมบุญอยู่เป็น
นิตย์เท่านั้น ที่จะเป็นเครื่องบ่งชี้ว่า เราจะมีอนาคตอันสดใส
ชีวิตจะก้าวไปสู่ความเต็มเปี่ยมสมบูรณ์พร้อมยิ่งขึ้น พระบรม
ศาสดาจึงตรัสสอนให้เรามีชีวิตอยู่กับปัจจุบันธรรมเท่านั้น
การมีชีวิตอยู่กับปัจจุบันให้สมบูรณ์ที่สุด พระพุทธองค์
ทรงสอนให้เราดำเนินชีวิต อยู่ด้วยความไม่ประมาท ไม่ปล่อยใจ
เลื่อนลอยไปกับอดีตที่ผ่านพ้น ไม่ให้คำนึง หรือกังวลถึงอนาคต
แม้ดูเหมือนว่าจะสดใส แต่ทรงให้ทำปัจจุบันนี้ให้ดีที่สุด ด้วยการ
สร้างบารมีหมั่นฝึกฝนใจให้หยุดนิ่งจนกระทั่งเข้าถึงพระธรรมกาย
จะได้มีที่พึ่งที่ระลึกภายใน ชีวิตของเราก็จะปลอดภัย เพราะมี
พระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งที่แท้จริง งานฝึกฝนใจให้หยุดนิ่ง ให้หลุด
พ้นจากกิเลสอาสวะนี้ เป็นภารกิจหลักของมนุษย์ทุกคน หน้าที่
ที่แท้จริงของเราจะสมบูรณ์ที่สุด ต่อเมื่อเรานำใจมาหยุดนิ่งที่
ศูนย์กลางกาย จนกระทั่งเข้าถึงกายธรรมอรหัตเป็นพระ
อรหันต์ผู้ไม่มีอาลัยในอดีตไม่มีความกังวลกับอนาคตอย่างแท้จริง
*เหมือนในสมัยปัจฉิมโพธิกาล เมื่อพระบรมศาสดา
ปลงอายุสังขาร คือประกาศให้เหล่าสาวกสาวิกาได้รับทราบว่า อีก
*มก. ธรรมารามเถระ เล่ม ๔๓ หน้า ๓๕๗