ธรรมะเพื่อประชา: มุ่งสู่โลกุตรธรรม : หน้า 206/580

ธรรมะเพื่อประช มุ่งสู่โลกุตรธรรม ๒๐๕ ทําความดี โดยให้ความชอบธรรมแก่อาณาประชาราษฎร์ใน ขอบขัณฑสีมา ทรงเป็นผู้มีกมลจิตอันผ่องใส ทำทานกับสมณ พราหมณ์ผู้เป็นเนื้อนาบุญอันเลิศและประพฤติธรรมให้สุจริตเถิด” นอกจากนี้ฤๅษียังเล่าถวายพระราชาถึงชาติก่อนๆ ที่เคย เป็นคนจัณฑาลบ้าง เป็นสัตว์บ้าง ทำให้พระราชาเกิดความ สังเวชพระทัยในความไม่เที่ยงของการเวียนว่ายตายเกิด จึงยก ราชสมบัติให้พระโอรสองค์ใหญ่ แล้วเสด็จออกผนวชตามพระ ฤๅษีและตั้งใจเจริญสมาธิภาวนาจนได้สำเร็จอภิญญาสมาบัติ เมื่อละโลกไปแล้ว ทําให้ไปสู่สุคติ จะเห็นว่า เส้นทางการสร้างบารมีของพระโพธิสัตว์เจ้า ทั้งหลาย ท่านมุ่งจะไปสู่อายตนนิพพานอย่างเดียว แม้ในชาติที่ ยังทำไม่สำเร็จ เกิดอีกชาติต่อมาก็ทำต่อไป แม้ความตายจะมา ตัดภพตัดชาติไปก็ตาม ท่านจะไม่ลืมปณิธานที่ตั้งไว้ เพราะรู้ว่า การแสวงหาพระนิพพาน เป็นสุดยอดของการแสวงหา เป็นทาง มาแห่งความสุขและความบริสุทธิ์ ทรัพย์สมบัติต่างๆ ภายนอก เทียบไม่ได้เลย เราทุกคนก็เช่นเดียวกัน เกิดมาเพื่อแสวงหาสิ่งเดียว ที่ประชุมรวมอยู่ในกลางธรรมกายเท่านั้น ซึ่งทุกคนมีสิทธิ์ที่จะ เข้าถึงได้ หากฝึกใจให้หยุดนิ่ง เมื่อเข้าถึงธรรมกายแล้ว ชีวิต