ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ความสุข ในพระรัตนตรัย
๕๓๗
เมื่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จไปโปรดพราหมณ์ จึง
ต้องทรมานให้หมดพยศโดยให้ลดทิฐิมานะก่อน เพื่อจะได้เปิดใจ
ให้กว้าง เพื่อรองรับความรู้อันบริสุทธิ์อันประเสริฐ ที่เลิศกว่า
ความรู้ที่พราหมณ์ได้ศึกษาเล่าเรียนมา พระองค์ทรงทรมาน
พราหมณ์อัสสลายนะ ด้วยพระปัญญาอันยิ่งของพระองค์
จนกระทั่งพราหมณ์อับจนปัญญา และละทิฐิมานะลงได้ ในที่สุด
ก็ยอมประกาศตนเป็นอุบาสกผู้นับถือพระรัตนตรัย
ส่วนบุตรของพราหมณ์ คือ มหาโกฏฐิตะ มาทราบภาย
หลังว่า บิดาของตนได้ปฏิญาณตน หันมานับถือพระรัตนตรัย
จึงตรองด้วยปัญญาของตนว่า พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจะต้องเป็น
ผู้เลิศด้วยพระมหาปัญญา จึงสามารถทำให้พราหมณ์ผู้เป็นบิดา
ซึ่งเป็นผู้มีปัญญามากและเคร่งครัดในลัทธิพราหมณ์ สามารถ
เปลี่ยนใจจนเปลี่ยนศาสนาได้ ไม่ใช่เรื่องธรรมดาเลย คิดแค่นี้
โกฏฐิตะแม้จะยังไม่ได้พบพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็บังเกิดความ
เลื่อมใสแล้ว เพราะท่านเป็นผู้มีไหวพริบปฏิภาณ จึงตรองด้วย
ปัญญาของตนเองได้
เมื่อท่านบังเกิดความเลื่อมใส จึงตามไปฟังธรรม วันหนึ่ง
ได้มีโอกาสฟังพระธรรมเทศนาจากพระบรมศาสดา เป็นคำสอน
ที่สามารถนำออกจากทุกข์ได้จริง จึงเกิดมหาปีติ เนื่องจาก