ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
บัณฑิต ผู้แสวงหาทางพ้นทุกข์
๒๒๕
ผู้ใดเพลิดเพลินทุกข์ ผู้นั้นย่อมไม่พ้นไปจากทุกข์”
เราเกิดมาในโลกนี้ มีสิ่งที่ทําให้น่าเพลิดเพลินอยู่มาก
ทั้งรูปที่สวยๆ เสียงที่ไพเราะ กลิ่นที่หอมๆ รสที่อร่อย สัมผัสที่
นุ่มนวลและธรรมารมณ์ที่น่าพอใจ แต่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ท่านเป็นผู้รู้แจ้ง เห็นแจ้ง ทรงรู้ว่าอะไรเป็นของจริง อะไรเป็น
เพียงเครื่องอาศัยที่ไม่ควรไปติดยึด ท่านจึงตรัสสอนเพื่อเตือน
สติพวกเราทั้งหลายว่า อย่าไปมัวหลงใหลเพลิดเพลินกับสิ่ง
อันน่าพอใจที่ไม่จริงไม่จังเหล่านี้ ซึ่งมีสภาพที่ไม่เที่ยง เป็นทุกข์
และไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริง เพราะผู้ที่ลุ่มหลงเพลิดเพลินไปกับ
เบญจกามคุณทั้งหลาย ผู้นั้นชื่อว่ากำลังเพลิดเพลินอยู่กับทุกข์
และจะไม่มีวันพ้นทุกข์ไปได้
เราเกิดมาภพชาตินี้ ไม่ได้มาเสวยสุข หรือมาเพื่อ
เพลิดเพลินอยู่ในโลกให้หมดเวลาไปวันหนึ่งๆ แต่เราเกิดมาเพื่อ
ต้องการโอกาสที่จะสร้างบารมี โลกนี้เป็นโลกแห่งการสร้างบารมี
สิ่งที่เราจะต้องทําในขณะนี้ คือ ต้องสร้างบุญสร้างบารมีติดตัว
ไปให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ ทำทั้งทาน ทั้งศีล ทั้งภาวนาให้
เต็มที่ โดยเฉพาะการเจริญสมาธิภาวนาเพื่อให้พ้นทุกข์ เป็น
เรื่องที่เกี่ยวข้องกับตัวของเราเองโดยตรง
การแสวงหาหนทางที่จะให้หลุดพ้นจากทุกข์ เพื่อให้เข้า