ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชll
อบรมตน มุ่งสู่ทางสวรรค์
៨៨
แน่นอน” ขณะนั้น กุลพันธนเศรษฐีได้ลุกขึ้นถวายบังคมว่า
“ขอเดชะ ทรัพย์ของข้าพระพุทธเจ้ามีมากมาย ข้าพระพุทธเจ้า
ไม่สามารถจะนับได้หมด ข้าพระพุทธเจ้าขอถวายทรัพย์ทั้งหมด
นั้นแด่พระองค์ ขอพระองค์จงทรงยินดี อย่าทรงออกผนวชเลย
พระพุทธเจ้าข้า"
จากนั้นมีผู้คนมากมาย ซึ่งต่างไม่ปรารถนาจะให้
พระราชาออกผนวช พากันยื่นข้อเสนอมากมาย แต่พระองค์ไม่
ได้ทรงยินดีกับสิ่งเหล่านั้น ยังคงมีพระทัยมุ่งมั่นที่จะเสด็จออก
บรรพชาให้ได้ พระองค์ทรงแสดงธรรมให้เข้าใจว่า “ชีวิตนี้ถูก
ชรานำเข้าไป เป็นของน้อยนิด ดุจน้ำที่อยู่ในโคลน เมื่อชีวิตเป็น
ของน้อยเหลือเกินเช่นนี้ เวลานี้ไม่ใช่เวลาที่จะประมาท ถ้าเข้าใจ
ว่าชีวิตนี้ถูกชรานำเข้าไปสู่ความตายเป็นของน้อยเหลือเกินเช่นนี้
พวกคนพาลย่อมพากันประมาท พวกคนพาลถูกเครื่องผูก คือ
ตัณหาผูกไว้แล้ว ย่อมยังนรก กำเนิดสัตว์เดียรัจฉาน เปตวิสัย
และอสุรกายให้เจริญ แต่เราปรารถนาสวรรค์ เราจึงตัดสินใจ
ออกบรรพชา”
พระราชาทรงใช้พระขรรค์ตัดพระเมาลี แล้วเสด็จออก
จากพระราชวังไป พระราชมารดา พระราชบิดา พระชายา
พระโอรสธิดากับหญิงฟ้อน 95,000 นาง ได้พร้อมใจกันสละ