ธรรมะเพื่อประชา: พญาราชสีห์และคำพยากรณ์ของพระพุทธเจ้า : หน้า 143/580

ธรรมะเพื่อประช พระปิณโฑลภารทวาชเถระ(๒) ๑๔๒ และเปล่งสีหนาทขึ้นด้วยเสียงดังกึกก้อง สรรเสริญด้วยความเลื่อมใส แทนการกล่าว พระบรมศาสดาทรงพิจารณาเห็นว่า การอนุเคราะห์ เท่านี้ ก็เพียงพอแล้ว ที่จะเป็นอุปนิสัยติดตัวไปในภพเบื้องหน้า ของราชสีห์นี้ จึงตรัสพระธรรมเทศนา แก่เหล่าเทวดา คนธรรพ์ และพวกวิทยาธร ที่มาประชุมกันในวันนั้น แล้วทรงพยากรณ์ว่า “ในกัปที่ ๘ แต่กัปนี้ไป ราชสีห์ตัวนี้จักได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ผู้สมบูรณ์ด้วยรัตนะ ๗ ประการ มีเดชานุภาพแผ่ไพศาลไปใน ทวีปทั้ง ๔ ทรงพระนามว่าปทุมราช และจะได้ครองราชสมบัติ อย่างนี้ไปถึง ๖๔ ชาติ ในอีกหนึ่งแสนกัปนับจากกัปนี้ไป ราชสีห์นี้จะบังเกิด เป็นพราหมณ์ ในเมืองสาวัตถี เมื่อออกบวชแล้ว จะได้เป็นพระ อรหันตสาวกของพระโคดมพุทธเจ้าและเป็นเอตทัคคะ ผู้เลิศ กว่าภิกษุทั้งปวงในการเปล่งสีหนาท เพราะบุญที่ได้เปล่งสีหนาท เพื่อบูชาธรรมเราผู้เป็นพระโลกนาถเจ้า” เมื่อพระบรมศาสดาตรัสพยากรณ์ อนาคตอันสดใสของ พญาราชสีห์แล้ว ก็เสด็จเหาะกลับสู่วิหารตามเดิม ฝ่ายราชสีห์ รู้ว่าต่อแต่นี้ไป คงไม่ได้พบพระพุทธเจ้าอีกแล้ว ก็บังเกิดความ ระลึกนึกถึงพระพุทธองค์มาก ไม่อยากให้พระพุทธองค์จากไปเลย