ความดีและการทดสอบศรัทธาในพระพุทธศาสนา : หน้า 291/580

ธรระแจประชll กาลเวลาพิสูจน์ความดี ๒๕๐ เลื่อมใส กลับมาเป็นพวกของเราตามเดิม ลาภสักการะทั้งหมด จะตกเป็นของเรา” ในกรุงสาวัตถี มีปริพาชิกาคนหนึ่ง ชื่อว่า “จิญจมาณวิกา” นางเป็นหญิงรูปงาม ความงามของนางเปรียบประดุจเทพ อัปสรในสรวงสวรรค์ สวยงามจนมีรัศมีเปล่งออกจากสรีระ ของนาง พวกเดียรถีย์เหล่านั้น คิดที่จะใช้นางเป็นเครื่องมือ ในการล้มล้างพระพุทธศาสนา เมื่อจิญจมาณวิกาไปสู่อาราม ของเหล่าเดียรถีย์ พวกเดียรถีย์แกล้งกล่าวให้นางเห็นใจว่า “นี่เธอ! พระสมณโคดมทําให้พวกเราเป็นทุกข์ใจมาก ต้องเสื่อมจากลาภ สักการะ ได้รับความลำบาก ถ้าหากเธออยากให้พวกเรามี ความสุข จงหาโทษให้พระสมณโคดมเถิด หากเธอทำได้ จะเป็น กุศลใหญ่แก่เธอ” นางหลงเชื่อ จึงตอบตกลงที่จะทำตามคำ แนะนำของพวกเดียรถีย์ ในตอนเย็น จึงเริ่มแผนการด้วยการเดินมุ่งหน้าไปวัด พระเชตวัน แต่งตัวเรียบร้อย ถือดอกไม้ของหอมเข้าไป เดิน สวนทางกับสาธุชนทั้งหลายที่กลับจากการฟังธรรม เมื่อเดิน สวนทางกัน คนก็สงสัย จึงถามว่า “นี่เธอจะไปไหนล่ะ” นางตอบว่า “ฉันจะเข้าไปเฝ้าพระพุทธเจ้า” แต่พอลับสายตาของคนทั้งหลาย แทนที่นางจะเข้าไปในวัด กลับแวะไปพักค้างที่อารามของพวก