ธรรมะและการปล่อยวางอย่างพระอริยะ : หน้า 503/580

ธรรมะ ประช ปล่อยวาง อย่างพระอริยะ ๕๐๒ ภาพบาปอกุศลกรรมอะไรต่างๆ ที่มารบกวนล้วนมลาย หายสูญไปหมด กุศลกรรมส่งผล ความดีที่เคยทําไว้มากมาย ก็ได้ช่องตอนนี้ เพราะว่าเมื่อใจหยุดแล้ว ดวงสว่างเกิดขึ้น จะ เชื่อมโยงบุญเก่าที่เคยทำมาทั้งหมด เชื่อมต่อกับบุญใหม่ที่เกิด จากการบวช สนับสนุนให้หยุดนิ่งหนักเข้าไปอีก ท่านก็มีความ สุขเพิ่มขึ้น กายเบาใจเบา เพราะฉะนั้น เมื่อตรองตามกระแสพระธรรมเทศนาไป ใจหยุดนิ่งจนบังเกิดเป็นดวงกลมใสขึ้นมา ใจท่านก็ตั้งมั่น มี ความรู้สึกเกิดขึ้นมาเลยว่า ชีวิตที่ผ่านมา เหมือนว่ายวนอยู่ใน มหาสมุทร ที่มีภัยอันตรายรอบด้าน ภัยจากสัตว์ร้าย จากฝูง ปลาต่างๆ ภัยจากคลื่นลม จะจมน้ำตายเมื่อไรก็ไม่ทราบ เมื่อ ท่านเข้าถึงธรรมได้เห็นดวงปฐมมรรค เหมือนกับว่ายน้ำถึงฝั่งแล้ว พ้นจากภยันตรายทั้งมวล หายสะดุ้ง หายหวาดกลัว เมื่อขึ้น เกาะแล้ว ฝูงปลาร้าย สัตว์ร้ายต่างๆ ไม่สามารถทำอันตรายได้ อีกต่อไป ท่านจึงมีความสุขเข้ามาแทนที่ เมื่อใจท่านมาหยุดอยู่ที่ตรงนี้ได้ มีความเบากายเบาใจ แม้ว่าสังขารร่างกายจะไม่เอื้ออำนวย ถูกพยาธิรุมเร้าให้ทรมาน แต่เมื่อได้ปล่อยใจตามพระธรรมเทศนา เห็นความไม่เที่ยงของ สังขารร่างกายแล้ว ท่านก็ปล่อยวางเข้าไปสู่กายที่ละเอียด ภายในไปตามลำดับ จนกระทั่งในที่สุดท่านได้เข้าถึงกายธรรม