ธรรมะกับการรักษาศีล : หน้า 161/580

ธรรมะ ประชา พระปิณโฑลภารทวาชเถระ (๔) ๑๖๐ จึงต้องได้รับผลของอกุศลกรรมเช่นนี้แหละ พระเจ้าอุเทนเมื่อ ถูกเตือนสติ ก็เลยได้คิด ทรงโปรดให้นายอุทยานมาเข้าเฝ้า แล้วรับสั่งว่า ถ้าวันไหนบรรพชิตรูปนี้มาที่นี่อีก เธอจงมาบอกเรา เราจะได้มาสนทนาธรรมและขอขมาท่านด้วย ต่อมา ๒-๓ วัน พระเถระได้มานั่งพักกลางวันที่โคน ต้นไม้ต้นนั้นอีก นายอุทยานเห็นพระเถระมา จึงรีบไปกราบ บังคมทูลพระราชาให้ทรงทราบ พระเจ้าอุเทนจึงเสด็จไปพร้อม ด้วยมหาอำมาตย์ผู้ใหญ่ เมื่อเสด็จถึง จึงประทับนั่งแสดงอาการ ขอขมาโทษที่ล่วงเกิน และตรัสสนทนาธรรมกับพระเถระว่า “ท่านภารทวาชะ เหตุไรพวกพระภิกษุหนุ่มๆ ที่กำลังคึกคะนอง จึงประพฤติพรหมจรรย์อันบริสุทธิ์บริบูรณ์อยู่ได้จนตลอดชีวิต ไม่ฝักใฝ่ในเบญจกามคุณเหมือนชาวโลกทั่วไป” พระเถระอธิบายให้ฟังว่า “ขอถวายพระพรมหาบพิตร พระบรมศาสดาตรัสสอนไว้ว่า “มาเถิดภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลาย จงตั้งจิตว่า ผู้นี้เป็นมารดา ในหญิงผู้ที่พอเป็นมารดาได้ ส่วน หญิงผู้ที่พอเป็นพี่สาว น้องสาวและลูกสาว พวกเธอจงคิดว่า เป็นพี่สาว เป็นน้องสาวและเป็นลูกสาว” ด้วยวิธีการอย่างนี้แหละ จึงเป็นเหตุให้พระภิกษุหนุ่มทั้งหลาย ประพฤติพรหมจรรย์อัน บริสุทธิ์บริบูรณ์อยู่ได้จนตลอดชีวิต” พระเจ้าอุเทนยังไม่ทรง