ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะ ประช
ผู้มีปัญญาย่อมไม่โศก
๓๒๔
ให้มาช่วย พ่อได้วิ่งมาดู แต่ไม่รู้ว่าจะช่วยอย่างไร เพราะพิษงูได้
แผ่ซ่านเข้าไปในร่างกายอย่างรวดเร็ว พราหมณ์เห็นว่าลูกชาย
คงไม่รอดแน่แล้ว จึงบอกให้ตั้งสติไว้ให้ดี พระบรมโพธิสัตว์ท่าน
มีปกติเป็นผู้ไม่ประมาท จึงเจริญมรณานุสติ อยู่ในอาการอันสงบ
ไม่ได้แสดงอาการทุรนทุรายหรือคร่ำครวญแต่อย่างใด ทำ
ภาวนาสงบนิ่ง จนกระทั่งหมดลมหายใจ ละโลกไปแล้ว ด้วยจิต
ที่ผ่องใส ด้วยอำนาจบุญที่สั่งสมมาดีแล้วตลอด จึงส่งผลให้ไป
บังเกิดในสุคติโลกสวรรค์ และเป็นใหญ่อยู่ในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์
เป็นท้าวสักกเทวราช
พราหมณ์เมื่อเห็นบุตรสิ้นชีวิตลงแล้ว จึงบอกคนเดิน
ทางที่ผ่านมาว่า “สหายเอ๋ย ขอท่านจงไปยังเรือนของข้าพเจ้า
ช่วยบอกว่า ให้ทุกคนนุ่งผ้าขาว นำดอกไม้ของหอม และอาหาร
มาสําหรับเราคนเดียวเท่านั้น” เพื่อนของเขาได้ไปแจ้งให้ทาง
บ้านทราบ แล้วทุกคนก็รุดมา ได้ช่วยกันยกร่างของพระโพธิสัตว์
ขึ้นสู่เชิงตะกอน จุดไฟเผา เหมือนกับเผาท่อนไม้ท่อนหนึ่ง
โดยที่ไม่มีใครเศร้าโศกร้องไห้เลย เพราะทุกคนต่างเจริญ
มรณานุสติเป็นประจำอยู่แล้ว
พระโพธิสัตว์เมื่อเป็นท้าวสักกะแล้ว ใคร่จะลองใจทุกคน
ในครอบครัวของพราหมณ์ จึงได้แปลงเพศเป็นพราหมณ์แก่คน