ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธีระ ประชา
ครั้งหนึ่งในชีวิตของลูกผู้ชาย
๖๒
พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงประทับนั่งในกลางแจ้งตลอดราตรี แล้ว
ทรงล้างพระบาทเสด็จเข้าไปสู่พระวิหาร แม้พระโสณะก็ปฏิบัติ
ตามพระผู้มีพระภาคเจ้าเช่นกัน
ครั้นเวลาใกล้รุ่ง ทรงรับสั่งกับพระโสณะว่า “ดูก่อนภิกษุ
เธอจงกล่าวธรรมให้แจ่มแจ้งเถิด” พระโสณะทูลรับแล้ว ได้
กล่าวพระสูตรทั้งหมด ๑๖ สูตร จัดเป็น ๔ วรรค ด้วยสรภัญญะ
เมื่อพระเถระกล่าวจบ พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงอนุโมทนาว่า
“ดีละๆ ภิกษุ เธอเรียนดีแล้ว กระทําไว้ในใจดีแล้ว ทรงจําไว้ดีแล้ว
เธอเป็นผู้ประกอบด้วยวาจาไพเราะ ไม่มีโทษ สามารถทำาเนื้อ
ความให้แจ่มแจ้ง ดูก่อนภิกษุ เธอมีพรรษาเท่าไร”
พระเถระกราบทูลว่า “ข้าพระองค์มีพรรษาเดียว”
“เธอได้รําพันถึงชีวิตเช่นนี้เพื่ออะไร”
“ข้าพระองค์ได้เห็นโทษในกามทั้งหลายตลอดสิ้นกาลนาน
ทั้งชีวิตฆราวาสก็คับแคบ มีกิจมาก พระเจ้าข้า"
พระผู้มีพระภาคทรงเปล่งอุทานในเวลานั้นว่า “พระ
อริยเจ้าย่อมไม่ยินดีในบาป ท่านผู้สะอาดย่อมไม่ยินดีในกาม
เพราะได้เห็นโทษในโลกและได้รู้ธรรมอันไม่มีอุปธิกิเลส
เราจะเห็นว่า บัณฑิตผู้มีปัญญาเช่นพระโสณะ เมื่อได้
ฟังโอวาทจากพระอาจารย์แล้ว ท่านไม่ให้ผ่านไปเปล่า ยังนํามา