ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรระพี ประช
ทำลายข่าย คือ ทิฐิมานะ(๑)
៤៦៥
เมื่อทรงพิจารณาเห็นโทษของกามคุณแล้ว ทรงเห็น
อานิสงส์ของการบวช จึงปลุกนายฉันนะ เพื่อไปนำม้ากัณฐกะ
มาให้พระองค์ และก็เสด็จขึ้นม้ากัณฐกะ ทรงควบม้าออกจาก
เมืองทันที โดยมีนายฉันนะตามเสด็จไปด้วย เมื่อเสด็จมาถึงริม
ฝั่งแม่น้ำอโนมา ทรงตรัสบอกนายฉันนะว่า “ฉันนะ เธอจงนำ
เครื่องประดับและเครื่องทรงพร้อมกับม้ากัณฐกะนี้กลับไป บัดนี้
เราจักออกบวช” จากนั้นทรงเปลื้องเครื่องทรงส่งให้นายฉันนะ
เพื่อนำกลับไป
นายฉันนะรับเครื่องทรงจากพระมหาบุรุษแล้ว ได้จูงม้า
กลับเข้าเมือง ขณะนั้น ม้ากัณฐกะได้หันไปดูพระพักตร์ของเจ้า
ชายสิทธัตถะ โดยเพ่งมองจนลับสายตา ทันทีที่ลับสายตา ม้า
กัณฐกะสิ้นใจตายทันที เพราะไม่สามารถหักห้ามความอาลัยรัก
ในเจ้าชายสิทธัตถะ เมื่อม้ากัณฐกะสิ้นใจแล้ว ได้ไปเกิดเป็น
กัณฐกเทพบุตรในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ มีเทพอัปสร 9,000 เป็น
บริวาร
เมื่อนายฉันนะกลับเข้าเมือง ก็ถูกชาวเมืองถามข่าว
คราวของเจ้าชายสิทธัตถะ ส่วนอำมาตย์ทั้งหลายรีบนำนายฉันนะ
ไปเข้าเฝ้าพระเจ้าสุทโธทนะผู้เป็นพระบิดา นายฉันนะได้ถวาย
เครื่องทรงของเจ้าชายสิทธัตถะ พร้อมเครื่องประดับของม้า