ความจริงของชีวิตและการรับมือกับความสูญเสีย : หน้า 316/580

ธรระพี ประช ยอมรับความจริงกันดีกว่า ๓๑๕ ขาดสติ ความคิด คําพูดและการกระทำก็วิปริตไปหมด กว่าจะรู้ ตัวอีกครั้ง ก็ตอนที่สร่างเมาแล้ว ซึ่งขณะเมา ก็ไม่รู้ว่าไปทำผิด พลาดอะไรไว้บ้าง ต้องมาตามแก้ไขภายหลัง คนที่หลงผิด ไม่เชื่อเรื่องบาปบุญคุณโทษก็เช่นกัน กว่าจะรู้ตัว ก็ต่อเมื่อเสวย ทุกข์ทรมานในอบายภูมิ จะเริ่มต้นชีวิตใหม่ก็สายไปเสียแล้ว 0 เพราะฉะนั้น เราจําเป็นต้องศึกษาความจริงของชีวิตไว้ ให้ดี เพราะบางครั้งเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันอาจจะเกิดขึ้นกับเรา โดยที่เราไม่ทันตั้งตัว ดังเรื่องของพระราชาองค์หนึ่งที่ทรง โทมนัสแทบขาดใจ เพราะการจากไปไม่มีวันกลับของมเหสีสุดที่รัก ที่จะนำมาเล่าให้ได้รับฟังกันในวันนี้ เรื่องมีอยู่ว่า *พระเจ้าอัสสกะทรงครองราชสมบัติอยู่ที่พระนครปาฏล แคว้นกาสี พระองค์มีพระอัครมเหสีที่มีรูปโฉมงดงาม ทรง หลงใหลในตัวพระนางมากกว่าใครๆ ครั้นพระนางล้มป่วยและ สิ้นพระชนม์อย่างกะทันหัน พระราชาโศกเศร้าพระทัยด้วย ความอาลัยรักยิ่งนัก ทรงให้นำร่างที่ไร้วิญญาณบรรจุในหีบแก้ว จากนั้นทรงรับสั่งให้หมอใช้กรรมวิธีที่จะทําให้พระศพคงสภาพ อยู่ได้นานที่สุด และให้นำหีบแก้วนั้นไปวางไว้ใต้พระแท่นไสยาสน์ *มก. อัสสกชาดก เล่ม ๕๗ หน้า ๓๐๔