ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะ ประช
ความทุกข์ในการครองเรือน
มาแห่งธุลีกิเลส ทําให้เป็นทุกข์ ยากที่จะหาความยินดีได้
เพราะเห็นว่าการครองเรือนมีความทุกข์ยากและลําบาก
เต็มไปด้วยเครื่องพันธนาการอย่างนี้ บัณฑิตผู้รู้ทั้งหลายจึงหา
ทางที่จะพ้นจากเครื่องพันธนาการเหล่านั้น เมื่อพิจารณาแล้ว
ก็พบว่า บรรพชาหรือการบวชเป็นทางมาแห่งความบริสุทธิ์
เป็นการหาโอกาสว่างที่จะขจัดกิเลสอาสวะให้หลุดล่อนออกไป
จากใจ เมื่อบวชแล้วก็จะได้ทํางานที่แท้จริง ทํางานที่เป็นกรณียกิจ
กิจที่ควรทำอย่างยิ่งคือ การประพฤติปฏิบัติธรรมเพื่อแสวงหา
หนทางของพระนิพพาน
แต่ในการบวชนั้น บางครั้งก็ยังไม่เป็นที่เข้าใจของคน
ผู้ครองเรือน ผู้ยังมีดวงปัญญาไม่บริสุทธิ์ ยังคิดว่าชีวิตการ
ครองเรือนนั้นมีความสุขมากกว่า เพราะหลงคิดว่า การได้
เพลิดเพลินจากเบญจกามคุณทั้ง ๕ เป็นสุขกว่า แต่ยังไม่รู้เลยว่า
สุขที่เกิดจากใจหยุดนิ่งเป็นสุขยิ่งกว่านั้นหลายร้อยหลายพันเท่า
ซึ่งถ้าหยุดนิ่งได้อย่างสมบูรณ์ ความสุขจะยิ่งพรั่งพรูออกมา
มากมายไม่มีประมาณ เป็นสุขยิ่งใหญ่ ที่เทียบกันไม่ได้เลยกับ
สุขเล็กน้อยที่เกิดจากเบญจกามคุณ
แต่เนื่องจาก เขาไม่มีประสบการณ์ในการเข้าถึงความ
สุขที่แท้จริง บางครั้งก็ไปชักชวนคนอื่นที่บวชแล้ว ให้มาใช้ชีวิต