ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
พระปิณโฑลภารทวาชเถระ (๒)
๑๔๐
ชาติในอดีตเคยเกิดเป็นพญาราชสีห์ ได้พบพระพุทธเจ้าและได้มี
โอกาสทําบุญใหญ่ในครั้งนั้น ทำให้ได้อุปนิสัยแห่งการตรัสรู้ธรรม
เรื่องของท่านก็มีอยู่ว่า
ในสมัยของพระปทุมุตรพุทธเจ้า ได้มีพญาราชสีห์ตัวหนึ่ง
อาศัยอยู่ในป่าหิมพานต์ ในเวลาเช้ามืดวันหนึ่ง พระพุทธองค์
ทรงตรวจดูสัตวโลก ได้ทอดพระเนตรเห็นราชสีห์ตัวนี้ เข้ามาใน
ข่ายพระญาณ ก็ทราบว่า ราชสีห์ตัวนี้เป็นสัตว์ที่ควรจะได้รับ
การโปรด
ครั้นพอรุ่งสางแล้ว พระพุทธองค์จึงเสด็จออกบิณฑบาต
ในพระนครหงสวดี หลังจากเสวยแล้ว ได้เสด็จไปยังถ้ำาทองซึ่ง
เป็นที่อยู่ของพญาราชสีห์ ในขณะที่พระพุทธองค์เสด็จไปถึง
ราชสีห์นั้นได้ออกไปเที่ยวหากินนอกถ้ำ ยังไม่ได้กลับมา
พระพุทธองค์จึงนั่งเข้านิโรธสมาบัติอยู่กลางอากาศภายในถ้ำ
แห่งนั้น เพื่อรอคอยการกลับมาของพญาราชสีห์
ครั้นพอพญาราชสีห์กลับมาจากหาเหยื่อ หยุดยืนอยู่ที่
ประตูถ้ำ ได้เห็นพระปทุมุตรพุทธเจ้าประทับนั่งลอยพระองค์
อยู่กลางอากาศ จึงคิดว่า “ไม่มีผู้ใดที่จะกล้าเข้ามานั่งอยู่ในถ้ำ
ของเรา ท่านผู้นี้มีความองอาจมาก เข้ามานั่งอยู่ในถ้ำของเรา
สงสัยจะต้องไม่ใช่คนธรรมดา จะต้องเป็นผู้วิเศษอย่างแน่นอน