อานุภาพของพระสารีบุตร : หน้า 424/580

ธรรมะเพื่อประช จิต สะอาด ปราศจากธุลี ๔๒๓ วิหาร ใกล้กรุงราชคฤห์ พระสารีบุตรกับพระโมคคัลลานะ ท่านไปพำนักอยู่ที่กโปตกันทราวิหาร วันนั้นเป็นคืนเดือนหงาย พระสารีบุตรท่านเพิ่งปลงผมใหม่ๆ ก็นั่งทำสมาธิอยู่กลางแจ้ง เผอิญมียักษ์ ๒ ตน เหาะผ่านมา ยักษ์ตนหนึ่งเป็นมิจฉาทิฏฐิ ส่วนอีกตนหนึ่งเป็นสัมมาทิฏฐิ พอเห็นพระสารีบุตรนั่งอยู่ อย่างนั้น ยักษ์มิจฉาทิฏฐิซึ่งในอดีตเคยผูกอาฆาตพระสารีบุตรไว้ จึงบอกกับเพื่อนยักษ์ว่า “นี่เพื่อน เราจะทุบศีรษะของสมณะ องค์นี้นะ” ยักษ์สัมมาทิฏฐิได้ห้ามว่า “อย่าทำอย่างนั้นเลย สมณะ นั้นมีคุณธรรมสูงส่ง อีกทั้งยังมีฤทธิ์และอานุภาพมาก” ยักษ์ สัมมาทิฏฐิได้เตือนเพื่อนอยู่อย่างนี้ถึง ๓ ครั้ง แต่ยักษ์อันธพาล ไม่ยอมเชื่อ ได้ตรงรี่เข้าไปตีศีรษะของพระสารีบุตรเต็มแรง พระโมคคัลลานะท่านมีตาทิพย์ มองเห็นยักษ์กำลังตี ศีรษะของพระสารีบุตร จึงได้เข้าไปหาพระสารีบุตร แล้วถามว่า “ท่านสารีบุตร ท่านยังพออดทนได้หรือ ท่านรู้สึกเจ็บปวดอะไร บ้างหรือเปล่า” พระสารีบุตรตอบว่า “ท่านโมคคัลลานะ ผมยัง พออดทนได้ ยังพอให้อัตภาพนําเนินต่อไปได้ เพียงแต่ที่ศีรษะ ของผมรู้สึกกระเทือนเล็กน้อยเท่านั้น” พระโมคคัลลานะรู้สึกอัศจรรย์ใจจึงกล่าวชมพระสารีบุตร ว่า “น่าอัศจรรย์จริง ท่านสารีบุตร ท่านมีฤทธิ์มาก มีอานุภาพ มากจริงๆ เพราะยักษ์ตนนี้มีกำลังมหาศาล ขนาดที่ว่าสามารถ