ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชll
อบรมตน มุ่งสู่ทางสวรรค์
៨៦
เส้นพระเกศาหงอกนั้นเสด็จลงจากปราสาท ประทับนั่งบน
ราชบัลลังก์ แล้วตรัสสั่งให้เรียกอำมาตย์ประมาณ 40,000 คน
มีเสนาบดีเป็นประมุข พราหมณ์ 50,000 มีปุโรหิตเป็นประธาน
และชาวแว่นแคว้นอีกมากมาย มาเข้าเฝ้าพลางตรัสว่า “เกศา
หงอกเกิดที่ศีรษะของเราแล้ว เราเป็นคนแก่เฒ่า ท่านทั้งหลาย
จงรับรู้ว่า เราจะออกบรรพชาในวันพรุ่งนี้”
มหาชนได้ฟังพระดำรัสเช่นนั้นแล้ว เกิดความโกลาหล
พากันทูลทัดทานไม่ให้ออกผนวช เมื่อไม่สามารถทูลทัดทาน
พระโพธิสัตว์ได้ ก็รีบส่งคนไปทูลพระมารดาของพระโพธิสัตว์ให้
ทรงทราบ เมื่อพระราชชนนีทรงทราบก็รีบเสด็จมาทัดทานทันที
พระราชบิดารีบเสด็จมาห้ามเช่นกัน พลางตรัสว่า “พ่อ
สุตโสม การบวชจะช่วยลูกได้อย่างไร เจ้าจะละทิ้งเราสองคน
ผู้แก่เฒ่า ไม่ห่วงใยเราทั้งสองเลยหรือ สุดโสมลูกรัก ถึงแม้ลูก
ไม่มีความสิเนหาอาลัยในมารดาบิดา แต่บุตรธิดาของลูกที่ยังเล็กๆ
มีอีกมาก ไม่อาจขาดลูกได้ ขอให้บุตรธิดาเหล่านั้นเจริญวัยก่อน
เถิด ลูกจึงค่อยบวช”
พระบรมโพธิสัตว์ตรัสสั้นๆ ว่า “การพลัดพรากจากกัน
เป็นเรื่องธรรมดา เพียงแต่จะช้าหรือเร็วเท่านั้น ขอพระโอรส
และพระธิดาของหม่อมฉันจงเสวยสมบัติอย่างมีความสุขเถิด