ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะ ประช
ความสุข ในพระรัตนตรัย
๕๓๖
ครั้นต่อมา พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าของเรา
พร้อมด้วยหมู่ภิกษุสงฆ์ มีพระสารีบุตร และพระมหาโมคคัลลานะ
เป็นต้น ได้เสด็จจาริกไปประกาศพระศาสนาทั่วราชอาณาจักร
ทั้งในพระนคร ตามแว่นแคว้นและแถบชนบทต่างๆ พระองค์ได้
ทรงปลูกฝังสัมมาทิฏฐิ ให้เกิดขึ้นกับมหาชนในทุกระดับทุกชนชั้น
ให้มีความเห็นถูกต้องในเรื่องความเป็นจริงของชีวิต เรื่องบุญ
เรื่องบาป เรื่องกฎแห่งกรรม เรื่องกฎของไตรลักษณ์ ซึ่งเป็น
เรื่องหลักในการสั่งสอนคนในยุคสมัยนั้น มหาชนผู้มีบุญทั้งหลาย
ที่ได้ฟังพระธรรมเทศนาของพระองค์ ต่างบรรลุธรรมาภิสมัย
กันมากมาย มีทั้งมนุษย์และเทวดาที่ได้เข้าถึงพระรัตนตรัย เข้า
ถึงไตรสรณคมน์ มีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งที่ระลึก
จวบจนพระบรมศาสดาเสด็จมาถึงหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ซึ่ง
อยู่ในเขตชนบทของนครสาวัตถี พระองค์ได้โปรดพราหมณ์
อัสสลายนะกับนางจันทวดีพราหมณีผู้มีทิฏฐิมาก เพราะมีทิฏฐิ
ในความรู้ในศิลปวิทยาตามลัทธิของตน และมีทิฏฐิเพราะมี
ทรัพย์สมบัติที่บริบูรณ์ เป็นครอบครัวที่มีฐานะดีที่สุดในเขตนั้น
แล้วก็มีทิฏฐิเพราะบุตร เนื่องจากบุตรของพราหมณ์เป็นบัณฑิต
นักปราชญ์ที่ฉลาดมาก ได้รับการยกย่องจากคณาจารย์ และ
พวกพราหมณ์ด้วยกันว่า มีปัญญาลึกซึ้งและมีปฏิภาณแตกฉาน
ในทุกเรื่อง