เรื่องราวของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและพระฉันนะ : หน้า 467/580

ธรรมะ ประชา ทำลายข่าย คือ ทิฐิมานะ(๑) ๔๖๖ และกราบทูลเรื่องราวทั้งหมด ทำให้พระเจ้าสุทโธทนะและ พระประยูรญาติต่างโศกเศร้าเสียใจมาก ต่อมา เมื่อเจ้าชายสิทธัตถะได้ตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัม พุทธเจ้าแล้ว พระพุทธองค์ได้เสด็จกลับกรุงกบิลพัสดุ์ เพื่อ โปรดพระประยูรญาติ ตามพระราชประสงค์ของพระเจ้าสุทโธทนะ ที่ได้ส่งกาฬทายีอ่ามาตย์ให้ไปกราบอาราธนานิมนต์ ส่วนนาย ฉันนะได้เห็นพระพุทธานุภาพแล้ว เกิดความเลื่อมใสศรัทธา จึงออกบรรพชาอุปสมบทในพระพุทธศาสนาตามพระพุทธองค์ ครั้นนายฉันนะบวชเป็นพระภิกษุแล้ว ได้ถือสิทธิ์ว่า พระพุทธเจ้าเป็นของเรา พระธรรมเป็นของเรา พระสงฆ์เป็น ของเรา สาเหตุที่ท่านถือตัวเช่นนี้ เพราะถือว่าตนมีส่วนสำคัญยิ่ง ในการเสด็จออกผนวชของพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั่นเอง เมื่อสําคัญตนผิด ทําให้ท่านเกิดความดื้อรั้น ถือตน เป็น คนว่ายากสอนยาก ครั้นถูกพระภิกษุทั้งหลายกล่าวตักเตือน ห้ามปรามว่า “ท่านฉันนะ ท่านอย่าได้กระทำเช่นนี้เลย การ ประพฤติเช่นนี้ เป็นการไม่สมควร” เมื่อถูกตักเตือน พระฉันนะจะโต้เถียงทันทีว่า “ท่าน ทั้งหลาย พวกท่านเข้าใจว่า ข้าพเจ้าเป็นผู้ที่พวกท่านควรว่า กล่าวกระนั้นหรือ แท้จริงข้าพเจ้าต่างหากควรจะว่ากล่าวพวกท่าน