ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
รักษาใจให้เข้าถึงธรรม
๔๑๖
ไม่เคยได้ยินได้ฟังมาก่อน ไม่คิดว่าจะมีคนอย่างนี้อยู่ในโลก
เลยไม่รู้ว่าจะถามอะไรต่อ พระเถระจึงบอกให้ฟังว่า “ตั้งแต่
บวชมาอาตมามีความสุขในเพศสมณะตลอดทั้งวันทั้งคืน
จิตใจโปร่งโล่งเบาสบาย ไม่มีความกังวลใดๆ เลย และทำความ
เพียรตลอด ๗ วัน พอถึงวันที่ 4 จึงได้สำาเร็จกิจอันสูงสุดใน
พระพุทธศาสนา อยู่จบพรหมจรรย์ เป็นผู้ไม่เคยยินดีในลาภ
สักการะสรรเสริญ ไม่เคยมีอาพาธเลยแม้แต่น้อย จึงไม่ต้อง
แสวงหายามารักษาสรีรยนต์นี้"
นอกจากนี้ท่านยังเล่าเรื่องที่ทำได้ยาก สำหรับคน
ธรรมดาทั่วไปอีกหลายอย่าง ท่านบอกว่า ตั้งแต่บวชมาตลอด
๘๐ พรรษา ท่านไม่เคยนอนเลย จะอยู่ในอิริยาบถ ๓ เท่านั้น คือ
เดิน ยืนและนั่ง แต่ไม่เคยเจ็บไข้ได้ป่วยอะไร สุขภาพร่างกาย
แข็งแรง จิตใจแข็งแกร่ง ในกลางกายสว่างไสวด้วยกายธรรม
อรหัต จึงไม่ถูกถีนมิทธะ คือความง่วงเหงาหาวนอนครอบงำ
และมีความสดชื่นเบิกบานกว่าคนปกติทั่วไป
ปริพาชกพอได้ฟังสิ่งที่ท่านเล่า ก็เกิดความเลื่อมใส
ศรัทธาในพระเถระมาก เมื่อเปรียบเทียบสิ่งที่พระเถระปฏิบัติ
กับลัทธิของตน ทบทวนสิ่งที่ครูบาอาจารย์ของตนเองเคยสอนมา
พบว่าห่างไกลกันราวฟ้ากับดิน และหาสาระแก่นสารอะไรไม่ได้