ข้อความต้นฉบับในหน้า
Boประช
ผู้ถึงความเต็มเปี่ยม ของชีวิต
๑๒๔
เมื่อข้าวสุกแล้วไฟก็จะดับเอง ส่วนข้าวในหม้อนั้นก็ตักไม่พร่อง
ภรรยาท่านเศรษฐีได้หุงต้มอาหารด้วยแผ่นศิลานั่นแหละ อีกทั้ง
ในปราสาทยังสว่างไสวไปด้วยแสงของแก้วมณี โดยไม่ต้องใช้
ประทีปโคมไฟเลย
มหาชนต่างพากันมาชื่นชมสมบัติของท่านเศรษฐี ทุกวัน
จะมีคนเดินทางมาจากทั่วชมพูทวีป เพื่อเยี่ยมชมปราสาท ท่าน
เศรษฐีได้ให้การต้อนรับเป็นอย่างดี ทั้งเตรียมข้าวปลาอาหารให้
ใครปรารถนาจะได้เสื้อผ้า เครื่องประดับ หรือปรารถนาสิ่งใด
ก็ไปอธิษฐานจากต้นกัลปพฤกษ์ แล้วท่านเศรษฐียังได้เปิด
ขุมทรัพย์ทั้ง ๔ หากใครปรารถนาก็ให้ขนไปตามที่ต้องการ ไม่ว่า
จะตักไปมากแค่ไหน สมบัตินั้นก็ตักไม่พร่อง คือ ตักออกไปแล้ว
ก็กลับมีเพิ่มขึ้นเท่าเดิมอีก
พระเจ้าพิมพิสารมีพระประสงค์จะชมปราสาท จึงพา
อชาตศัตรูราชกุมารผู้เป็นโอรสของพระองค์ตามเสด็จไปด้วย
เมื่ออชาตศัตรูราชกุมารเห็นสมบัติของท่านเศรษฐีแล้วก็ดำริว่า
“ท่านเศรษฐีอยู่ในปราสาทแก้ว แต่พระราชบิดาของเราเป็นถึง
พระราชา ประทับอยู่ในพระราชมณเฑียรที่ทำด้วยไม้ เมื่อไร
เราได้เป็นพระราชา เราจักยึดปราสาทหลังนี้ให้ได้”
ต่อมาพระเจ้าอชาตศัตรูได้เป็นพระราชา ทรงนำกองทัพ