การปฏิบัติธรรมเพื่อสันติสุข : หน้า 456/580

ธรระพี ประช ตัด อาลัยไปนิพพาน ๔๕๕ เวลาธรรมกายเป็นเวลาที่ทรงคุณค่ายิ่ง ที่เราจะมา ปฏิบัติธรรมร่วมกัน หยุดใจไว้ในที่เดียวกัน คือ ที่ศูนย์กลางกาย ฐานที่ ๗ แม้จะอยู่คนละสถานที่ แต่เราก็สามารถรวมใจเป็น หนึ่งเดียวกัน เพื่อให้กระแสแห่งความสุข และความบริสุทธิ์ของ ธรรมกาย แผ่ขยายไปทั่วโลก การสร้างสันติสุขให้บังเกิดขึ้น ไม่ใช่เรื่องเพ้อฝัน เป็นสิ่งที่เป็นไปได้ เพราะธรรมกายมีอยู่แล้ว ในตัวของมนุษย์ทุกคนในโลก โดยไม่จำกัดเชื้อชาติ ศาสนา ภาษาและเผ่าพันธุ์ หากทำใจให้หยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกายได้ ย่อม เข้าถึงได้ทุกคน พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน ขุททกนิกาย ธรรมบท ว่า “อตฺตา หิ อตฺตโน นาโถ อตฺตนา หิ สุทนฺเตน โก หิ นาโถ ปโร สิยา นาถ ลภติ ทุลุลภ์ ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตนบุคคลอื่นใครเล่าจะเป็นที่พึ่งได้ เพราะบุคคลมีตนฝึกดีแล้ว ย่อมได้ที่พึ่งที่บุคคลได้โดยยาก” การปฏิบัติธรรมเป็นเรื่องเฉพาะตน ที่เราจะต้องลงมือ ปฏิบัติด้วยตนเอง จะทำแทนกันไม่ได้ เราทำเพื่อช่วยตนเองให้ พ้นทุกข์ พ้นจากอำนาจกิเลสอาสวะ ฉะนั้นให้ตั้งใจปฏิบัติกัน ให้เต็มที่ อย่าประมาท อย่าปล่อยวันเวลาให้ล่วงไปเปล่าๆ ให้ รีบแสวงหาที่พึ่งที่ระลึก คือ พระรัตนตรัยภายใน ถ้าเราเข้าถึง