พระโพธิสัตว์และพระราชา : หน้า 317/580

ธรรมะ ประช ยอมรับความจริงกันดีกว่า ๓๑๖ ด้วยความรักที่ไม่มีวันเสื่อมคลาย ทำให้พระราชาอดพระ กระยาหารบรรทมกันแสงรำพึงรำพันถึงพระนางทั้งวันทั้งคืนนาน ถึง ๗ วัน ในวันที่ ๗ พระโพธิสัตว์เป็นดาบสทรงอภิญญา อาศัย อยู่ในป่าหิมพานต์ ได้เจริญอาโลกกสิณตรวจดูชมพูทวีปด้วย ทิพยจักษุ เห็นพระเจ้าอัสสกะกำลังปริเทวนาการ เช่นนั้น ทรง ดำริว่า “หากเราไม่ไปเตือนสติ พระองค์จะต้องตรอมพระทัย สวรรคตในไม่ช้าแน่นอน” คิดแล้ว ท่านรีบเหาะไปนั่งอยู่ใน พระราชอุทยานของพระราชา มีมาณพพราหมณ์คนหนึ่งเห็นพระโพธิสัตว์ ได้เข้าไปไหว้ ด้วยความเลื่อมใส พระดาบสถามมาณพพราหมณ์ว่า “พระ ราชาของท่านทรงตั้งอยู่ในทศพิธราชธรรมดีอยู่หรือ” มาณพ กราบเรียนว่า “ที่ผ่านมาพระราชาทรงตั้งอยู่ในธรรม แต่ครั้น พระมเหสีสิ้นพระชนม์ พระองค์เอาแต่บรรทมพร่ำเพ้อรําพันถึง แต่พระนาง ขอพระคุณเจ้าได้โปรดเมตตา ชี้ทางสว่างแก่ พระราชาของพวกเราด้วยเถิด” พระดาบสโพธิสัตว์แนะนำว่า “เราสามารถคลายความ โศกของพระราชาได้ เพียงแต่ท่านจะต้องไปกราบทูลพระราชา ให้มาพบเราที่นี่” มาณพรีบเข้าไปกราบทูลเรื่องราวที่ได้ไป