ความบริสุทธิ์ของจิตใจในพุทธศาสนา : หน้า 423/580

Boประช จิต สะอาด ปราศจากธุลี ๔๒๒ พระพุทธเจ้า พระอรหันต์ ท่านเป็นผู้บริสุทธิ์ มีใจ ปราศจากธุลี หมดจดจากกิเลส เครื่องร้อยรัดทั้งหลาย ทั้งหยาบ และละเอียด ซึ่งเป็นใจที่ผ่องแผ้วใสสะอาดอยู่ตลอดเวลา ไม่ว่า จะมีอะไรมากระทบ ก็ไม่สามารถที่จะทําให้ใจของท่านหวั่นไหว หรือเศร้าหมองได้ กิเลสประกอบด้วยราคะความกำหนัดยินดี โทสะความ ขัดเคืองขุ่นข้องหมองใจและโมหะความลุ่มหลงมัวเมา สิ่งเหล่านี้ ไม่สามารถที่จะครอบงำ บังคับบัญชาจิตใจของท่านได้อีกต่อไป ใจของท่านจึงสะอาดบริสุทธิ์ ประดุจหยาดน้ำที่ไม่ติดอยู่บนใบบัว หรือเหมือนผลตาลสุกที่หลุดออกจากขั้ว และมีความสว่างไสว ไม่มีประมาณ ดังอาทิตย์อุทัยที่ส่องแสงให้ความสว่างแก่โลกหล้า เหมือนพระสารีบุตรเถระ ผู้เป็นอัครสาวกเบื้องขวาของ พระพุทธองค์ ที่ถึงจะถูกยักษ์มิจฉาทิฏฐิที่มีกำลังมหาศาล มาทุบตีศีรษะท่านด้วยความคะนองก็ตาม แต่ความขุ่นเคือง ขัดใจ หรือโกรธแค้น ไม่ได้อยู่ในใจของท่านแม้เพียงน้อยนิดเลย เรื่องดังกล่าวมีอยู่ว่า *ในสมัยที่พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ ณ เวฬุวันมหา- *มก. ชุณหสูตร เล่ม ๔๔ หน้า ๔๒๔