ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
สำคัญที่ดวงจิต
៥០៩
ในขณะนั้นมีภิกษุอยู่รูปหนึ่งได้ฟังคำสรรเสริญนั้น
เมื่อได้เรียนกัมมัฏฐานในสำนักของพระบรมศาสดาแล้ว ได้ทูล
ลาไปยังสถานที่นั้น เมื่อไปถึงวิหารคิดว่า เขาลือกันว่าอุบาสิกานี้
ย่อมรู้ถึงเหตุที่บุคคลอื่นคิดแล้ว เราเหน็ดเหนื่อยจากการเดินทาง
ไม่สามารถปัดกวาดวิหารได้ ทำอย่างไรดีหนอ อุบาสิกาท่านนี้
จึงจะส่งคนมาทำความสะอาดวิหารให้แก่เรา
แม้อุบาสิกานั้นนั่งอยู่ที่บ้าน ก็ยังทราบถึงความ
ปรารถนาของท่าน จึงส่งคนไปทำความสะอาดวิหาร เมื่อภิกษุ
นั้นปรารถนาอะไรๆ เป็นต้นว่า ขออุบาสิกาจงส่งน้ำดื่ม ที่
ละลายด้วยนํ้าตาลกรวดให้แก่เรา ขออุบาสิกาจงส่งข้าวยาคูที่มี
รสเลิศ และแกงอ่อมมาในวันพรุ่งนี้เถิด อุบาสิกาก็ได้ส่งไปให้
ตามที่ท่านปรารถนาทุกๆ อย่าง จนกระทั่งท่านปรารถนาจะพบ
อุบาสิกา เมื่ออุบาสิกาทราบวาระจิตของท่านแล้ว จึงให้คน
ถือโภชนะไปสู่วิหารได้ถวายแก่ภิกษุนั้น เมื่อท่านทำภัตกิจเสร็จ
แล้วก็ถามว่า “มหาอุบาสิกา ท่านหรือชื่อว่า มาติกมาตา” เมื่อ
อุบาสิกา บ าแล้วท่านถามต่อไปอีกว่า “อุบาสิกา ท่านทราบ
ความคิดของคนอื่นหรือ” คราวนี้อุบาสิกาไม่ตอบ กลับย้อนถาม
ว่า “พระคุณเจ้าถามทำไม” ภิกษุนั้นได้บอกตามความคิดของ
ตนว่า “ท่านได้ส่งของทุกๆ อย่างมาให้ตามที่อาตมาปรารถนา
เพราะฉะนั้น อาตมาจึงถามท่าน”