ธรรมะเพื่อประช : หน้า 34/580

ธรรมะเพื่อประช ถึงเวลาแล้ว ๑๑ พระทัยในความเสื่อมของสังขารร่างกาย จึงตัดสินพระทัยออก ผนวชเพื่อแสวงหาโมกขธรรม ทรงพระราชทานรางวัลให้ช่าง กัลบกและประทานโอวาทแก่พระโอรสว่า “ลูกรัก ผมหงอก เส้นนี้ เสมือนเทวทูตมายืนอยู่ตรงหน้าของพ่อ พ่อได้รับความสุข จากสิริราชสมบัติมามากพอแล้ว ถึงเวลาที่ต้องออกแสวงหา ความสุขภายในอันเป็นอมตะ ลูกจงปกครองแผ่นดินโดยธรรม แทนพ่อเถิด และถ้าเมื่อใด ลูกเห็นผมหงอกเส้นแรกบนศีรษะ จงสละราชสมบัติออกบวชเป็นบรรพชิต แล้วตั้งใจปฏิบัติธรรม เถิด” จากนั้น พระองค์ทรงสละราชสมบัติ ออกผนวชเป็นฤๅษี ประทับอยู่ในป่าหิมพานต์ ท่านได้ใช้วันเวลาให้ผ่านไป ด้วยการ หมั่นเจริญสมาธิภาวนา มีผักผลไม้เป็นอาหาร มีผ้าเพียงไม่กี่ชิ้น ครองกาย มีความเป็นอิสรเสรี ปราศจากเครื่องกังวลใจ จนมีใจ หยุดนิ่ง แล้วได้แผ่ขยายใจที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขและความ บริสุทธิ์ แผ่ความเมตตาปรารถนาดีออกไปทุกทิศทุกทาง เจริญเมตตาพรหมวิหารธรรม ขยายออกไปเป็นอัปปมัญญา จนกระทั่งสิ้นอายุขัย ท่านได้ไปบังเกิดในพรหมโลก พระเจ้ามฆเทวะทรงมีพระชนมายุยืนยาวมาก ช่วงเวลา ที่เป็นพระกุมารยาวนานถึง ๘๔,๐๐๐ ปี ดำรงอยู่ในตำแหน่งอุปราช ๘๔,๐๐๐ ปี ครองราชย์อีก ๘๔,๐๐๐ ปี จนสุดท้ายทรงผนวชเป็น