ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ชีวิตที่ประเสริฐ
๑๗
ทําฌานและอภิญญาให้เกิดขึ้น เลี้ยงชีพอยู่ด้วยผลหมากรากไม้
ในป่า ทําความบริสุทธิ์ตลอดพระชนมชีพ ครั้นละโลกไปแล้ว
ต่างมีสุคติภูมิเป็นที่ไปในเบื้องหน้า เมื่อจบพระธรรมเทศนา
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตรัสสั่งสอนให้ภิกษุทั้งหลาย เป็นผู้ไม่
ประมาทในการประพฤติพรหมจรรย์ โดยดูพระองค์เป็นแบบอย่าง
ไม่ว่าจะพรั่งพร้อมไปด้วยเบญจกามคุณ แต่ก็ไม่ยินดี หรือ
หลงใหลเพลิดเพลินในสิ่งไร้สาระเหล่านั้น กลับมุ่งแสวงหาสิ่งที่
เป็นสาระแก่นสาร เพื่อให้บรรลุเป้าหมายของชีวิต
จะเห็นได้ว่า บุคคลผู้ประเสริฐเช่นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
แม้เมื่อครั้งเป็นพระโพธิสัตว์ เพียงแค่เห็นหยาดนํ้าค้างบนปลาย
ยอดหญ้าเท่านั้น ก็มีดวงปัญญาสอนตนเองให้รีบแสวงหาทาง
พ้นทุกข์ ด้วยการประพฤติธรรม เมื่อทรงเห็นว่าการประพฤติ
พรหมจรรย์เป็นทางปลอดโปร่ง ที่จะทำให้บรรลุวัตถุประสงค์
ของชีวิต ก็ทรงสละราชสมบัติออกบวชโดยทันที
ดังนั้น ให้พวกเราดูพระองค์เป็นแบบอย่าง อย่าคิดว่า
เรายังมีเวลาอีกเหลือเฟือ หรือเรายังหนุ่มยังสาว แล้วประมาท
มัวเมาในวัยในชีวิต จริงๆ แล้วเรามีเวลาอยู่ในโลกนี้เพียงจํากัด
เท่านั้น ควรจะทําเวลาที่เหลืออยู่นี้ ให้เกิดประโยชน์สูงสุดด้วย
การประพฤติปฏิบัติธรรม เพื่อให้เข้าถึงพระรัตนตรัยภายในให้
ได้กันทุกๆ คน