การทำลายทิฐิมานะและการบรรลุธรรมของพระฉันนะ : หน้า 476/580

ธรระพี ประช ทำลายข่าย คือ ทิฐิมานะ(๒) ๔๗๕ พระอานนทเถระได้กล่าวกับพระฉันนะว่า “ดูก่อนฉันนะ สงฆ์ได้มีบัญชาให้เรามาลงพรหมทัณฑ์ท่าน” พระฉันนะถามว่า “ข้าแต่ท่านพระอานนท์ พรหมทัณฑ์นั้นได้แก่สิ่งใดขอรับ” พระอานนท์ชี้แจงว่า “พรหมทัณฑ์ คือ การไม่ว่ากล่าวไม่ตักเตือน ไม่สั่งสอน ท่านจะพูด จะทำอะไรก็ได้ตามใจท่าน พระภิกษุ ทั้งหลายจะไม่ว่ากล่าวตักเตือนท่านอีกต่อไป” เมื่อได้ฟังเช่นนั้น พระฉันนะกล่าวว่า “ข้าแต่พระอานนท์ การที่ภิกษุสงฆ์ไม่ว่ากล่าว ตักเตือนหรือสั่งสอนกระผมนี้ ก็เท่ากับสงฆ์กําจัดกระผมแล้ว มิใช่หรือ” พระอานนท์ได้แต่นิ่งๆ ไม่ได้พูดอะไรทั้งสิ้น เมื่อพระฉันนะถูกลงพรหมทัณฑ์จากสงฆ์ จึงรู้สึกเร่าร้อน และเสียใจมาก ถึงกับเป็นลมล้มสลบไปทันที ครั้นฟื้นก็ลุกขึ้นไป หาพระภิกษุรูปหนึ่ง พระภิกษุรูปนั้นก็ไม่ยอมพูดด้วย ท่านจะไป พูดกับพระภิกษุรูปไหน ก็ไม่มีใครยอมพูดด้วย ในที่สุดท่านคลาย จากทิฐิมานะ หลีกออกไปอยู่ตามลำพัง ได้ตั้งใจเจริญสมณธรรม มุ่งทำความเพียรอย่างเต็มที่ ในที่สุดก็ได้บรรลุธรรมเป็น พระอรหันต์ เมื่อพระฉันนะบรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์แล้ว ได้เข้าไป หาพระอานนทเถระ ขอร้องว่า “ข้าแต่พระอานนท์ ขอท่านจง ระงับพรหมทัณฑ์ของกระผมในบัดนี้เถิด” พระอานนท์ชี้แจงว่า