ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
อบรมตน มุ่งสู่ทางสวรรค์
៨៥
บังเกิดในพระครรภ์พระอัครมเหสีของพระเจ้าพรหมทัตแห่ง
สุทัสนนคร ครั้นประสูติออกมา พระกุมารมีพระพักตร์ประหนึ่ง
ดวงจันทร์ในวันเพ็ญ พระชนกชนนีได้ขนานพระนามว่า “โสม
กุมาร” เมื่อราชกุมารรู้เดียงสา ทรงเป็นผู้ที่สนใจในการฟังธรรม
ชาวประชาจึงถวายพระนามว่า “สุตโสม” ครั้นเจริญวัย พระราช
กุมารได้เสด็จไปเรียนศิลปศาสตร์ในเมืองตักสิลา จากนั้นก็เสด็จ
กลับมาเสวยราชสมบัติสืบต่อจากพระราชบิดา พระองค์มีสนม
กำนัลถึง ๑๖,๐๐๐ นาง มี พระนางจันทาเทวี เป็นอัครมเหสี
ต่อมา พระองค์ทรงประสงค์ที่จะเสด็จเข้าป่าเพื่อออก
ผนวช จึงรับสั่งกับนายภูษามาลาว่า “หากเจ้าเห็นผมที่ศีรษะ
ของเราหงอก จงรีบบอกเราด้วย” ครั้นเวลาล่วงไปหลายพันปี
นายภูษามาลาเห็นพระเกศาหงอกหนึ่งเส้น จึงกราบทูลพระราชา
พระองค์ตรัสสั่งว่า “ถ้าเช่นนั้น เจ้าจงถอนผมเส้นนั้น มาวางไว้
ในมือเราเถิด” นายภูษามาลาจึงเอาแหนบทองถอนพระเกศา
วางไว้ในพระหัตถ์
พระบรมโพธิสัตว์ทอดพระเนตรดูพระเกศาหงอกนั้น
ทรงตกพระทัยว่า สรีระของเราถูกชราครอบงำแล้ว จึงทรงถือ
*มก. จุลลสุตโสมชาดก เล่ม ๖๑ หน้า ๖๙๔