ครั้งหนึ่งในชีวิตของลูกผู้ชาย : หน้า 61/580

ธีระ ประชา ครั้งหนึ่งในชีวิตของลูกผู้ชาย ๖๐ “บุคคลผู้ครองเรือน จะประพฤติพรหมจรรย์ให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ ดุจสังข์ขัด ไม่ใช่ทําได้ง่าย อย่ากระนั้นเลย จึงปลงผมและหนวด นุ่งห่มผ้ากาสายะ ออกบวชเป็นบรรพชิตเถิด” อุบาสกนั้น เป็น ผู้มีปัญญาได้สั่งสมบารมีมาเต็มพร้อมบริบูรณ์ เมื่อฟังโอวาทนั้น ได้นําไปพินิจพิจารณาอยู่เนืองๆ จนโอวาทนั้นกึกก้องย้ำเตือน อยู่ในใจตลอดเวลา ทำให้ท่านเห็นโทษภัยในการครองเรือน เห็นอานิสงส์ในการออกบวช วันหนึ่งท่านเข้าไปหาพระเถระ เมื่อแสดงความเคารพ แล้ว ท่านได้เล่าเรื่องความตั้งใจที่จะบวชให้พระเถระฟัง เมื่อ พระเถระเห็นความตั้งใจในการที่จะบวชของลูกศิษย์ และเพื่อ เป็นการตอกย้ำมโนปณิธานอันแน่วแน่ของศิษย์ จึงกล่าวว่า “ดูก่อนโสณะ พรหมจรรย์มีภัตรหนเดียว ต้องนอนผู้เดียวตลอด ชีวิต เป็นสิ่งที่หาได้ยาก ท่านเป็นคฤหัสถ์อยู่ในเรือน จงหมั่น ประกอบพรหมจรรย์อันมีภัตรหนเดียว นอนผู้เดียว ซึ่งเป็นคําสอน ของพระพุทธเจ้าทั้งหลายเถิด” แม้พระอาจารย์จะทักเช่นนี้ แต่ด้วยมโนปณิธานอันแน่วแน่ที่จะบวชให้ได้ ท่านเพียรเข้าไป ขออนุญาตพระเถระถึง ๓ ครั้ง พระเถระเห็นว่าอุบาสกมีอินทรีย์แก่รอบ มีอุปนิสัยที่จะ บรรลุพระอรหัต จึงอนุญาตให้บวช แต่กว่าอุบาสกจะได้บวชนั้น