ธรรมะเพื่อประช: การอยู่กับปัจจุบัน : หน้า 214/580

ธรรมะเพื่อประช อยู่กับปัจจุบัน ธรรม ๒๑๓ พระบรมศาสดาทรงให้อนุโมทนาสาธุการกับท่านว่า ท่านได้ประพฤติดีแล้ว ภิกษุรูปอื่นๆ ควรเอาพระธรรมารามนี้ เป็นต้นแบบของการปฏิบัติ เพราะผู้มีความรักในพระพุทธองค์ หากมัวโศกเศร้าเสียใจในเรื่องที่ยังไม่มาถึง หรือบูชาด้วย ระเบียบของหอม กราบไหว้นอบน้อมเป็นประจํา ก็ยังไม่ชื่อว่า มีความเคารพในพระตถาคตอย่างแท้จริง ผู้ปฏิบัติธรรมสมควร แก่ธรรม ได้บรรลุธรรมกายอรหัต จึงจะได้ชื่อว่าบูชาพระตถาคต โดยแท้ พระพุทธองค์ทรงสอนให้พวกเรามีชีวิตอยู่กับปัจจุบันธรรม คือหาปัจจุบันนี้ให้ดีที่สุด แล้วไม่ต้องไปคำนึงถึงอนาคตว่าจะ เป็นอย่างไร คิดอย่างเดียวว่า ทำอย่างไรจึงจะหลุดพ้นจาก กิเลสอาสวะ ทำอย่างไรจึงจะเข้าถึงพระธรรมกาย หมดกิเลส เป็นพระอรหันต์ ไม่ต้องกลับมาเวียนว่ายตายเกิดอีก แล้วการที่ จะบรรลุธรรมกายได้นั้น เราจะต้องรู้จักปลดปล่อยวาง ในเรื่อง ราวทั้งที่เป็นอดีตและอนาคต เอาใจมาจดจ่อ หยุดนิ่งอยู่ที่ ศูนย์กลางกายอย่างเดียว แล้วพิจารณาให้เห็นกายต่างๆ เหล่านี้ ให้ซาบซึ้ง ว่าเป็นก้อนทุกข์ทั้งก้อน ตั้งแต่กายมนุษย์ กายทิพย์ พรหม อรูปพรหม ล้วนแต่มีทุกข์ แต่ว่าหยาบหรือละเอียดกว่ากัน แล้วเหตุที่ทําให้เกิดความทุกข์คือความอยาก ความอยากเป็น เหตุที่ให้วนเวียนอยู่ในภพทั้งสาม