ธรรมะเพื่อประชา: การค้นหาความสุขที่แท้จริง : หน้า 273/580

ธรรมะเพื่อประชา กุศโลบายให้พ้นโลก ๒๗๒ สุคติโลกสวรรค์เป็นที่ไป ยิ่งถ้ามีความบริสุทธิ์กาย วาจา ใจมาก มีความบริสุทธิ์จนถึงที่สุด ก็จะได้นิพพานสมบัติ มีนิพพานเป็น ที่ไป เพราะฉะนั้น จิตใจต้องบริสุทธิ์ ต้องฝึกฝนให้หยุดให้นิ่ง โดยรู้จักปลดปล่อยวางในเรื่องคน สัตว์ สิ่งของ หรือเรื่องราวต่างๆ ที่ไม่เป็นสาระ ไม่ไปยึดติด ยึดมั่นถือมั่นจนเกินเหตุ ซึ่งความจริง สาเหตุของทุกข์มาจากความทะยานอยาก ความทะยานอยาก ทั้งหลายในโลก ทำให้ใจติดอยู่ในโลก ไม่อาจที่จะพ้นจากโลกไปได้ จึงต้องวนเวียนอยู่ในห้วงทะเลทุกข์คือสังสารวัฏ ในสมัยพุทธกาล มีมาณพหนุ่มคนหนึ่ง ชื่อโธตกมาณพ ท่านเป็นผู้ที่ได้สั่งสมบุญมาอย่างดีแล้ว จึงเกิดความเบื่อหน่าย ในโลก ปรารถนาที่จะหลุดพ้นจากโลก จากความทุกข์ทรมานใน สังสารวัฏ ได้ไปกราบขอคำแนะนำ จากพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ วัดพระเชตวัน เมื่อกราบแทบพระบาทแล้ว ท่านก็เริ่มต้น กราบทูลว่า **พระพุทธเจ้าข้า ข้าพระพุทธเจ้าขออนุญาตกราบทูล ถามพระพุทธองค์ ขอทรงโปรดข้าพระพุทธเจ้าด้วยเถิด *มก. โธตกปัญหา เล่ม ๒๗ หน้า ๑๖๑