ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
พิชิต ความโศก ด้วยสัจธรรม
๓๕๐
ก็ข้องเกี่ยวอยู่กับการทำมาหากิน เรื่องครอบครัวและเรื่องต่างๆ
อีกมากมาย เป้าหมายของการเกิดมาเป็นมนุษย์ ที่จะแสวงหา
ความบริสุทธิ์หลุดพ้นจากกิเลสอาสวะก็เลยห่างหาย และลบ
เลือนไป มนุษย์ส่วนมากจึงตกอยู่ในเงื้อมมือของพญามัจจุราช
เพราะเหตุที่ประมาทไม่เจริญมรณานุสติ
แต่ถ้าเราได้ระลึกถึงความไม่เที่ยงของสังขารอยู่เสมอๆ
ว่าในที่สุด ทุกชีวิต ต่างบ่ายหน้าไปสู่ความตายทั้งนั้น จึงไม่ควร
ที่จะหลงยึดติดกับสังขารร่างกาย อันไม่เที่ยง เมื่อคิดได้อย่างนี้
เราก็จะหันมาแสวงหาสิ่งที่เที่ยงแท้ ที่เป็นอมตะ เป็นความสุขที่
ไม่มีทุกข์เจือปน คือพระรัตนตรัย การแสวงหาอย่างนี้ ได้ชื่อว่า
เป็นพุทธบุตร คือ ทำตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
เพราะพระพุทธองค์จะมีปกติตรัสเตือนให้หมั่นระลึกนึกถึงความ
ไม่เที่ยงของสังขาร เพื่อให้ปลดปล่อยวางสิ่งไม่เที่ยงภายนอก
แล้วจะได้มุ่งทําความบริสุทธิ์ภายในให้บังเกิดขึ้น
*เหมือนเมื่อครั้งสมัยพุทธกาล ที่พระพุทธองค์ประทับ
อยู่ในพระเชตวันมหาวิหาร ในเวลาใกล้รุ่ง ทรงตรวจดูสัตวโลก
ผู้ที่ควรจะตรัสรู้ ได้ทอดพระเนตรเห็นกุฎมพี่คนหนึ่งเข้ามาใน
*มก. อนนุโสจิยชาดก เล่ม ๕๘ หน้า ๕๖๙