ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ญาติธรรม และธรรมทายาท
៦៩
พระศาสนาของพระทศพลเช่นกับพระองค์ แม้พระตถาคตเจ้า
ยังทรงพระชนมชีพอยู่ ก็ไม่มีใครเลยที่จะทรงบริจาคได้ยิ่งใหญ่
เท่ากับพระองค์”
พระราชาสดับคำของพระเถระแล้ว ทรงปีติโสมนัสเป็น
อย่างยิ่ง ที่ไม่มีผู้ใดถวายพระวิหารได้ยิ่งกว่าพระองค์ ทรงดำริว่า
“เราได้ยอยกพระพุทธศาสนาให้สูงเด่น เมื่อเป็นเช่นนี้ เราจะ
ได้ชื่อว่าเป็นทายาทแห่งพระศาสนาหรือยังหนอ” จึงตรัสถาม
อีกว่า “พระคุณเจ้าผู้เจริญ โยมได้ชื่อว่าเป็นทายาทของ
พระพุทธศาสนา แล้วหรือยัง”
พระเถระได้ฟังพระราชดำรัสแล้ว มองเห็นอุปนิสัยของ
พระราชโอรสของพระองค์ว่า ถ้าออกบวชแล้ว พระพุทธศาสนา
จักแผ่ขยายตั้งมั่นสถิตสถาพรสืบต่อไป จึงตอบกับพระราชาว่า
“ขอถวายพระพรมหาบพิตร ผู้ที่จะเป็นทายาทแห่งพระพุทธศาสนา
หาใช่เป็นด้วยเหตุเพียงเท่านี้ไม่ อีกอย่างผู้ที่ได้ถวายปัจจัย
ไทยธรรม ได้ชื่อว่าเป็นทายกทายิกาหรือเป็นอุปัฏฐากเท่านั้น
ยังไม่ได้ชื่อว่าเป็นทายาทในพระพุทธศาสนา”
พระราชาตรัสถามว่า “ข้าแต่พระคุณเจ้าผู้เจริญ ถ้า
เช่นนั้น ทายาทแห่งพระพุทธศาสนาจะมีได้อย่างไรเล่า”
พระเถระถวายพระพรว่า “มหาบพิตร บุคคลใดเป็นผู้มีศรัทธา