ธรรมะเพื่อประช จากพระปิณโฑลภารทวาชเถระ : หน้า 134/580

ธรรมะเพื่อประช พระปิณโฑลภารทวาชเถระ(๑) ခ ရာ က เมืองหงสวดี ได้ฟังพระธรรมเทศนาจากพระพุทธเจ้า ก็ยิ่ง บังเกิดความเลื่อมใสหนักขึ้นไปอีก ตอนเป็นพญาราชสีห์นั้น จะทําบุญกุศลอะไรก็ติดๆ ขัดๆ เพราะอัตภาพของสัตว์เดียรัจฉาน มันไม่เหมาะต่อการสร้างบารมี ครั้นได้เป็นมนุษย์จึงสั่งสมบุญ อย่างเต็มที่ โดยเฉพาะได้บำเพ็ญมหาทานบารมีอยู่ตลอด ๗ วัน จากนั้นก็ได้ทําบุญทุกอย่างจนตลอดชีวิตนั่นแหละ ครั้นละ สังขารในภพชาตินั้น ก็เวียนว่ายตายเกิดอยู่ในภูมิของเทวดา และมนุษย์นับชาติไม่ถ้วน ต่อมาในสมัยพุทธกาล ท่านก็ได้มาบังเกิดอยู่ในตระกูล ของพราหมณ์ในกรุงราชคฤห์ มีชื่อว่าภารทวาชะ เมื่อเติบโตขึ้น ได้ศึกษาเล่าเรียนไตรเพทจนแตกฉาน อบรมสั่งสอนมหาชน จนกระทั่งมีลูกศิษย์มากถึง ๕๐๐ คน อยู่มาวันหนึ่ง ท่านได้มี โอกาสฟังพระธรรมเทศนา แล้วเกิดดวงปัญญา และมีความ ศรัทธาเลื่อมใสในพระพุทธองค์ จึงออกบวชบำเพ็ญสมณธรรม จนได้บรรลุเป็นพระอรหันต์ ในเวลาที่ท่านบรรลุกายธรรมอรหัต ท่านเป็นผู้องอาจ แกล้วกล้าในธรรมอย่างยิ่ง จึงออกจากวิหารนี้ไปสู่วิหารโน้น และไปตามสถานที่ต่างๆ เที่ยวบันลือสีหนาท คำว่าบันลือ สีหนาทในที่นี้ไม่ได้หมายถึงตะโกนเหมือนพญาราชสีห์หรอก