ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
พระปิณโฑลภารทวาชเถระ (๔)
១៥៩
ในราชอุทยานเมืองโกสัมพี ฝ่ายพระเจ้าอุเทนเสวยน้ำจัณฑ์อยู่
ถึง ๗ วัน แล้วทรงเสด็จประพาสราชอุทยาน พร้อมเหล่าสนม
กำนัลเป็นจำนวนมาก ทรงนั่งพักผ่อนอยู่ภายใต้ต้นพฤกษาใหญ่
ร่มรื่นต้นหนึ่ง ไม่ไกลจากพระเถระ มีนางสนมนางหนึ่งคอยนวด
เฟ้นพระบาทอยู่
พวกนางสนมที่เหลือเห็นพระราชาบรรทมหลับแล้ว
ก็พากันไปเที่ยวเล่นในราชอุทยาน จนกระทั่งได้ไปพบพระเถระ
จึงเข้าไปนั่งฟังธรรมะจากท่าน ฝ่ายพระราชาเมื่อทรงตื่นขึ้น
ไม่เห็นพวกนางสนมทั้งหลาย ก็ทรงพิโรธ ได้เที่ยวตามหา ครั้น
เห็นว่าพวกนางก๋าลังให้ความสำคัญกับพระเถระมากกว่าตนเอง
จึงคิดที่จะเอามดแดงไปปล่อยให้กัดพระเถระ ครั้นพอเสด็จไป
ถึงต้นอโศก ทอดพระเนตรเห็นรังมดแดงเข้าพอดี แต่เอื้อมไม่ถึง
จึงค่อยๆ จับกิ่งอโศกเหนียวลงมา ปรากฏว่าพระองค์เหนี่ยวรัง
แรงเกินไป รังมดแดงก็เลยหล่นลงมาบนพระเศียรของพระองค์
มดแดงรุมกัดพระองค์เต็มตัวไปหมด
ส่วนพระปิณโฑลภารทวาชะรู้ว่า พระเจ้าอุเทนพิโรธหนัก
ก็เลยเหาะจากไป ฝ่ายพวกนางสนมได้ทูลให้สติว่า พระราชา
พระองค์อื่น พอเห็นบรรพชิตแล้วทรงกราบไหว้ แต่พระองค์
กลับทรงประสงค์จะเคาะรังมดแดงลงบนศีรษะของบรรพชิต