ธรรมะเพื่อประชา : หน้า 14/589

ธรรมะเพื่อประชา มตระหนี่เป็นภัยในวัฏฏะ ๑๑ ตระหนี่ ๑ ความประมาท ๑ บัณฑิตผู้รู้แจ้ง เมื่อต้องการบุญ พึงให้ทานแท้ คนผู้ตระหนี่กลัวความยากจนจึงไม่ให้อะไรๆ แก่ผู้ใด เลย ความกลัวยากจนนั่นแหละ จะเป็นภัยแก่ผู้ไม่ให้ คนตระหนี่ย่อมกลัวความอดอยากข้าว ความกลัวนั่นแหละ จะกลับมาถูกต้องคนพาล ทั้งในโลกนี้และโลกหน้า เพราะเหตุนั้น บัณฑิตพึงครอบงำมลทิน กำจัด ความตระหนี่เสียแล้ว จึงให้ทานเถิด เพราะบุญย่อมเป็นที่ พึ่งของสัตว์ทั้งหลายในโลกหน้า” พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ เมื่อจะสร้าง บารมี พระองค์จะคำนึงถึงทานบารมีก่อนเป็นเบื้องต้น เพราะ ทานบารมีนั้น จะส่งผลให้มีโภคทรัพย์สมบัติ อำนวย ความสะดวกสบายให้เราได้สร้างบารมีอย่างอื่นยิ่งๆ ขึ้นไป จนกระทั่งบารมีทั้ง ๓๐ ทัศเต็มเปี่ยม จะเป็นเครื่องสนับสนุนให้ เราได้บรรลุมรรคผลนิพพาน หลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ท่านเคยสอนเอาไว้เสมอว่า “ทานบารมีนี้อย่าได้ขาด ถ้าหากขาดทานบารมีแล้ว จะสร้าง บารมีอย่างอื่น มันก็ไม่สะดวก ตัวท่านเองได้สร้างทานบารมีมาตั้งแต่บวช เมื่อบวชใหม่ๆ