ข้อความต้นฉบับในหน้า
กาล กัญชิกา อสูร
๔๑๖
เป็นพระอรหันต์แต่เพียงผู้เดียว” สุนักขัตตะฟังแล้ว ก็ไม่ได้
ปักใจเชื่อ แต่ก็ไม่คัดค้าน หรือต่อปากต่อคำอะไร
เช้าวันหนึ่ง ก่อนที่พระพุทธองค์จะเสด็จออกบิณฑบาต
ได้เสด็จไปที่อารามของภัคควปริพาชกก่อน เพื่อที่จะเล่าเรื่อง
บางอย่างให้ปริพาชกฟัง เพราะทรงรู้ในอนาคตว่า เมื่อเขาได้ฟัง
รู้เรื่องแล้วจะเกิดความเลื่อมใส แม้ปริพาชกนั้นจะมีทัศนคติ
ในทางความคิดที่แตกต่างออกไป มีความชอบใจและความพอใจ
ไปคนละทาง แต่จะเกิดความเลื่อมใสในเบื้องต้น ซึ่งจะเป็น
พลวปัจจัยติดตัวไปในภพเบื้องหน้า พระพุทธองค์ทรงเล่าให้
ปริพาชกท่านนี้ฟังว่า “อีก ๗ วัน นักบวชชีเปลือยชื่อโกรักขัตติยะ
จะเสียชีวิตลงเพราะโรคอลสกะ คือโรคอาหารไม่ย่อย เพราะเหตุ
ที่รับประทานอาหารมากจนเกินไป และจะไปเกิดเป็นอสุรกาย
ในจําพวกอสูรกาลกัญชิกา”
สําหรับเรื่องภูมิของอสุรกายนี้ ได้มีบันทึกไว้ในพระ
ไตรปิฎกหลายแห่ง เป็นกำเนิดหนึ่งในอบายภูมิ ๔ อสุรกาย
แปลว่า ไม่กล้า คือผู้ที่ไม่กล้า ไม่กล้าเพราะไม่อยากจะให้ใครเห็น
เนื่องจากว่ารูปร่างหน้าตาของตัวอัปลักษณ์ บางทีก็หน้าเป็น
สัตว์ชนิดหนึ่ง แต่ตัวเป็นสัตว์อีกชนิดหนึ่ง แขนก็เป็นของสัตว์
อีกชนิดหนึ่ง แต่ขาเป็นคนอย่างนี้ก็มี แล้วมีหลากหลายประเภท