ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาช
กตัตตากรรม
๕๓๙
ไปนมัสการพระศรีมหาโพธิ์ ต้นไม้ที่เจ้าชายสิทธัตถะประทับนั่ง
แล้วตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ระหว่างทางอาจจะเป็น
เพราะว่าท่านไม่คุ้นกับเส้นทาง จึงหลงทางเข้าไปในป่า แล้วไม่
สามารถหาทางออกได้ เดินวนเวียนกลับไปกลับมาในป่าเป็น
เวลาหลายวัน ภิกษุเหล่านี้ได้รับความหิวโหยลำบากเป็นอันมาก
วันหนึ่ง หมู่ภิกษุสงฆ์เดินมาถึงทุ่งกว้างกลางป่าใหญ่
แห่งหนึ่ง เห็นร่างๆ หนึ่งคล้ายมนุษย์ แต่มีรูปร่างที่ดูแปลก
ประหลาดไม่เหมือนคนธรรมดากำลังเทียมโคใหญ่ ๔ ตัวเข้าที่
ไถเหล็ก ไถนาอยู่คนเดียวในกลางป่า ก้มหน้าก้มตาทำงานอยู่
อย่างนั้น โดยไม่สนใจสิ่งใดๆ ภิกษุสงฆ์ดีใจมากจึงพากันตรงรี่
เข้าไปถามว่า “อุบาสก ขอให้ท่านพักไถสักครู่เถิด พวกอาตมา
หลงทางอยากถามเส้นทางออกจากป่านี้ ขอให้ท่านบอกแก่
อาตมาหน่อยเถิด จะได้เป็นบุญกุศล” ชายผู้นั้นตอนแรกๆ ก็ไม่
ตอบคําถามอะไร ได้แต่ไถนาไปเรื่อยๆ โดยไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย
เมื่อพระภิกษุถามซ้ำๆ อีก จึงกราบเรียนท่านไปว่า
“พระคุณเจ้า พวกท่านเพิ่งหลงทางแค่ ๗ วันเท่านั้น
ความลำาบากยังไม่มากเท่าไร แต่ข้าพเจ้าสิหลงทางอยู่ที่นี่ ไถนา
อยู่ตรงนี้ตั้ง ๑ พุทธันดรแล้ว ได้รับความลำบากมากกว่าพวกท่าน
อย่างมากมาย” พระภิกษุทั้งหลายได้ฟังเช่นนั้นก็รู้สึกตกใจ
จึงพากันพิจารณารูปร่างของอุบาสกผู้นั้น จึงทราบว่า บุรุษผู้นี้