ข้อความต้นฉบับในหน้า
กรรม ของ การ ลบหลู่ พระพุทธเจ้า
๔๒๔
ให้มาเป็นพยานรับรู้รับทราบในวาทะของพระบรมศาสดาที่ได้
ตรัสออกไป ครั้นถึงกำหนดวันประลองฤทธิ์ พระบรมศาสดา
ก็เสด็จไปที่อารามของอเจลกะ แต่อเจลกะก็หลบออกไปทาง
ด้านหลัง ไปอาศรมของเพื่อนอเจลกะ เพราะรู้ตัวว่าตัวไม่มีฤทธิ์
อะไรที่จะไปประลองกับพระพุทธเจ้าผู้มีอานุภาพมาก ซึ่งก็เป็น
จริงดังที่พระบรมศาสดาได้พยากรณ์ล่วงหน้าเอาไว้
อเจลกะ
ท่านนี้เกิดหวาดกลัวจนตัวสั่น ไม่กล้าออกมาพบพระบรมศาสดา
และด้วยวิบากกรรมที่ไปลบหลู่ด้วยการท้าประลองกับผู้มีคุณใหญ่
ศีรษะจึงแตกเป็นเจ็ดเสี่ยง และไปบังเกิดในมหานรกทันที
แม้กระนั้นสุนักขัตตะก็ยังไม่กลัวบาป ยังพยายามที่จะ
ลบล้างวาทะและลบหลู่คุณของพระบรมศาสดา พระบรมศาสดา
จึงเรียกสุนักขัตตะมาตักเตือนแรงๆ เพื่อให้ได้คิดว่า ดูก่อน
โมฆะบุรุษ เธออยู่กับเรา เธอยังมีความคิดลามกเช่นนี้ มีความ
เห็นผิดอย่างนี้อยู่หรือ แล้วเธอยังจะกล้าปฏิญาณตนว่า
เป็นสมณศากยบุตรได้อย่างไร สุนักขัตตะเมื่อได้ฟังคำตักเตือน
อย่างนั้นก็โกรธ นึกน้อยอกน้อยใจที่อุตส่าห์ทุ่มเทในการอุปัฏฐาก
รับใช้พระบรมศาสดาอย่างอุทิศชีวิต แต่มาในครั้งนี้ โดนติเตียน
อย่างแรง จึงโกรธเคือง คิดที่จะหนีไปให้ไกลจากพระพุทธองค์
จากเดิมเป็นบุคคลที่เคยเลื่อมใส แล้วก็กลายเป็นพาล