โทษของการว่าร้ายผู้ : หน้า 136/589

Dsuะเพื่อประชา โทษของการว่าร้ายผู้ ๑๓๕ น เราต้องระมัดระวังคำพูด ต้องรู้จักใช้วาจาให้เกิดประโยชน์ต่อ ตนเอง ต่อส่วนรวม และต่อชาวโลก ให้พูดแต่วาจาที่ไพเราะ เสนาะโสต สมานไมตรี เราจะได้เป็นผู้มีวาจาอันเป็นที่รักที่ เชื่อถือได้ มีวาจาศักดิ์สิทธิ์ ไม่ใช่พูดแล้วนำความเดือดร้อนมาให้ ในภายหลัง อย่าพูดจาเพียงเพื่อสนุกปากด้วยความคึกคะนอง หรือพูดคำหยาบว่าร้ายผู้อื่น มิฉะนั้นจะต้องประสบทุกข์เพราะ คำพูดของตนเอง เหมือนอย่างพระโกกาลิกะ ผู้มีจิตประทุษร้าย ด่าว่าพระอรหันต์ ทําให้ต้องทนทุกข์ทรมานอยู่ในมหานรก *เรื่องมีอยู่ว่า พระโกกาลิกะมีจิตผูกอาฆาตในพระสารี บุตรและพระมหาโมคคัลลานะ เนื่องจากไม่ชอบใจที่หลังจาก ออกพรรษาแล้ว พระเถระทั้งสองรูปไม่รับไทยธรรมที่ญาติโยม นำมาถวายให้ ทำให้ตนเองพลอยไม่ได้ลาภสักการะไปด้วย จึงคอยหาทางที่จะแก้แค้นพระเถระทั้งสองอยู่ตลอดมา จนกระทั่งมีอยู่พรรษาหนึ่ง เมื่อพระอัครสาวกทั้งสองพาภิกษุ ๕๐๐ รูป เที่ยวจาริกไปตามสถานที่ต่างๆ เพื่อโปรดญาติโยม ได้ พากันเดินธุดงค์ไปจนถึงโกกาลิกรัฐซึ่งเป็นที่อยู่ของพระโกกาลิกะ สาธุชนต่างพากันให้การต้อนรับเป็นอย่างดี ให้เข้าไป พักในวิหาร ช่วยกันจัดแจงภัตตาหารหวานคาวมาถวาย รวมไป *มก. เล่ม ๒๕ หน้า ๑๖๓